πρωί εντείνονται οι παρασκηνιακές διεργασίες μεταξύ όλων των πλευρών.
Οι πιέσεις από την Ευρώπη, η δραματική κατάσταση της χώρας και το (πολύ) πιθανό ενδεχόμενο στις νέες εκλογές - όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις - ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα, αναγκάζει τις ηγεσίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ρίξουν πολύ νερό στο κρασί τους, ώστε τουλάχιστον να κερδίσουν χρόνο.
Παρά τις συζητήσεις περί «οικουμενικής κυβέρνησης», με εξαίρεση ΚΚΕ και «Χρυσή Αυγή» - για διαφορετικούς βεβαίως λόγους - όλοι κατανοούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, ούτε και οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες», αν και κάποιοι βουλευτές τους δεν αποκλείεται να στηρίζουν επιμέρους θέματα, καθώς ο Π. Καμμένος έχει δηλώσει πως τα μέλη της Κοινοβουλευτικής
Ομάδας θα ψηφίζουν ελεύθερα, κατά συνείδηση.
Ο πραγματικός στόχος είναι η συγκυβέρνηση από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, από Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελο Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη. Μια κυβέρνηση συνεργασίας των τριών αυτών κομμάτων, άλλωστε, θα διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία 168 εδρών. Σε περίπτωση δε που δεν αποδεχθεί ο Φώτης Κουβέλης να λάβει τη θέση του πρωθυπουργού, συζητούνται ήδη τα ονόματα των αντιπροέδρων της ΝΔ, που έχουν κρατήσει μια συναινετική στάση εδώ και πολύ μεγάλο διάστημα, του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Σταύρου Δήμα. Μια τέτοια κυβέρνηση, είναι φανερό πως θα «διευκολυνθεί» από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους άλλους δανειστές, αν και είναι επίσης φανερό ότι αυτό θα οφείλεται στην ψήφο των πολιτών στις κάλπες της 6ης Μαΐου, ενώ η θητεία της θα φτάνει έως και τις ευρωεκλογές της άνοιξης του 2014, ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν για πρώτη φορά ταυτόχρονα με τις δημοτικές, σύμφωνα με το νόμο Ραγκούση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείει κατηγορηματικά να συμμετάσχει σε μια τέτοια κυβέρνηση, με τον Αλέξη Τσίπρα να μιλάει για «αριστερό Καρατζαφέρη», αναφερόμενος εμμέσως στον Φώτη Κουβέλη, ή με τον Μανόλη Γλέζο να χαρακτηρίζει «εφιάλτες» όσους τυχόν στηρίζουν κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Το κλίμα φορτίζουν ακόμα περισσότερο ανακοινώσεις, όπως π.χ. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που ζητάει «να εμποδιστούν οι νέες κυβερνήσεις Τσιριμώκων», ενώ καλεί σε ξεσηκωμό ενάντια «στην τρόικα και τα παιδιά της».
Ταυτόχρονα, πάντως, εντείνονται οι επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα, με στόχο ουσιαστικά να καταστούν «όχι τόσο οξεία αντιπολίτευση». Παράλληλα καθίσταται σαφές πως αν ο Πρόεδρος της ΝΔ είναι αυτός που θα διαφωνήσει στη συγκρότηση συγκυβέρνησης με ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, θα βρεθεί ενώπιον σημαντικών εξελίξεων στο εσωτερικό του κόμματός του. «Σημείο αιχμής» των επιθέσεων κατά του ΣΥΡΙΖΑ είναι η επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς Μπαρόζο, Ρομπάι και Σουλτς, με την οποία ο Πρόεδρος του κόμματος δεν αναφέρει πως θα καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση. Λόγω αυτού κατηγορείται ότι χρησιμοποιεί δυο γλώσσες, μια προς τους δανειστές και μια προς το εσωτερικό της χώρας.