Γράφει η Σοφία Τ.
Όποιος διαβάσει για την συμπεριφορά της Γερμανίας στην Ευρώπη διαχρονικά, από την εποχή του Αλαρίχου, των Ούννων, των Γότθων, ως τον Κάιζερ, τον Hitler και την Merkel, θα καταλάβει γιατί έχουν διαπράξει τόσα εγκλήματα, κυρίως τον 20ο αι..
Είναι θέμα γονιδιακό. Η Merkel, μετά από 2 χρόνια κρίσης, αποκάλυψε τι θέλει από την Ελλάδα. Να εξαφανίσει τους Έλληνες, γιατί την ενοχλεί η… προσκόλλησή τους στην πατρίδα τους.
Η προπαγάνδα της δεν αναφερόταν σε οικονομικά δεδομένα.
Ουσιαστικά, ο κυβερνητικός της συνασπισμός ενοχλείται από την Ιστορία και τον χαρακτήρα του ελληνικού λαού.
Δεν τολμάει, ούτε σήμερα, να απαντήσει στις επιστολές Ελλήνων και φιλελλήνων, που διαψεύδουν κάθε κριτική των ΜΜΕ που στηρίζουν την καγκελάριο και την κυβέρνησή της.
Το χειρότερο που βγήκε από την κρίση του 2009, είναι η μη καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων από την Γερμανία.
Από το 1959, οι ελληνικές κυβερνήσεις, προτίμησαν τα λεφτά των γερμανικών πολυεθνικών και να στέλνουν Έλληνες μετανάστες στην τότε Δ. Γερμανία, παρά να απαιτήσουν τα χρήματα από τα αναγκαστικά «δάνεια» και τις αρχαιότητες που έκλεψαν οι ναζί εγκληματίες, που λεηλάτησαν την πατρίδα μας.
Σήμερα, ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Guido Westerwelle, προσθέτει άλλη μια πληγή στην Ελλάδα, αρνούμενος ότι υπάρχει τέτοιο θέμα.
Ευτυχώς που έχει ακούσει ότι οι ναζί έκαναν εγκλήματα και σφαγές στην χώρα μας…
Άλλοι είπαν τα εγκλήματα «ιστορικά λάθη» του παρελθόντος.
Είναι έγκλημα ακόμα και να αρνείται κάποιος Γερμανός πολιτικός ότι η Γερμανία έχει χρέη από τον Β’ ΠΠ.
«Δεν υπάρχει πλέον ζήτημα πολεμικών αποζημιώσεων για την Γερμανία, ξεκαθαρίζει το γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών με αποκλειστική δήλωση προς το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Την ώρα που οι Έλληνες αξιωματούχοι ψάχνουν ακόμη το φάκελο με τα στοιχεία για το κατοχικό δάνειο (βλ. Σαχινίδης), κάνοντας την χώρα μας περίγελο, η Γερμανία επιχειρεί να κλείσει το ζήτημα των αποζημιώσεων για τις θηριωδίες των ναζί την περίοδο της Κατοχής.
Σύμφωνα με την επίσημη θέση της γερμανικής κυβέρνησης, η Γερμανία «αναγνωρίζει την ευθύνη» της για τον Β’ ΠΠ και «λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των θυμάτων», ωστόσο, όπως επισημαίνεται, η Γερμανία έχει καταβάλει ήδη αποζημιώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946, ενώ στήριξε έμπρακτα και την ανοικοδόμηση της Ελλάδας.
Σύμφωνα με την ίδια δήλωση, για την Γερμανία «το ζήτημα των αποζημιώσεων δεν αποτελεί πλέον θέμα», 65 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και έπειτα από δεκαετίες «ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνη» συνεργασίας με την Ελλάδα, τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Ολόκληρη η δήλωση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών:
«Η Γερμανία αναγνωρίζει την ευθύνη της για τον Β’ ΠΠ και λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των θυμάτων. Αυτό ισχύει και για την γερμανική Κατοχή της Ελλάδας.
Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β' ΠΠ, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της.
65 χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα».
Όπως δεν υπάρχει θέμα SIEMENS και εξοπλιστικών, ε;
Η νέα παρέμβαση του Γερμανού ιστορικού Albert Ritschl είναι η καλύτερη απάντηση στον ανιστόρητο και προκλητικό Υπουργό.
«Σε νέα παρέμβαση υπέρ της Ελλάδας προέβη ο διακεκριμένος γερμανός ιστορικός Albert Ritschl. Ο γνωστός γερμανός ιστορικός και οικονομολόγος, καθηγητής στην Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου, δηλώνει ότι το Βερολίνο ξεχνά τόσο το κατοχικό χρέος-ύψους περίπου € 3,5 δισ.-, όσο και τη μεταπολεμική στήριξη που της παρείχαν οι σύμμαχοι μετά τον Β’ ΠΠ.
Ο κ. Ritschl επισημαίνει πως με τη Συνθήκη του Λονδίνου(1953), ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία παραχωρούσαν στη Δ. Γερμανία ευρύτατες διαγραφές του χρέους, την ίδια στιγμή με το Σχέδιο Marshall της δινόταν τεράστια βοήθεια για έργα υποδομής.
Όλα αυτά συνιστούν εξαιρετικά ευνοϊκές συμφωνίες, κάτι που, όπως επισημαίνει, η Γερμανία ξεχνά τώρα, στην περίπτωση της Ελλάδας.
Παράλληλα, υπενθυμίζει ότι η Γερμανία και οι εταίροι της στην ΕΕ τηρούν προς την Ελλάδα ανάλογη στάση που τήρησε η Entente στην Γερμανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) με την οποία ζητούσαν επίμονα την πλήρη εξυπηρέτηση των χρεών της και των αποζημιώσεων που προέρχονταν από τον Α’ ΠΠ, παρότι η Γερμανία δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί».