Χρυσάφι πληρώνει τα δημόσια έργα ο Ελληνας φορολογούμενος. Συμπληρωματικές συμβάσεις και απευθείας αναθέσεις, κυρίως σε οδικά και λιμενικά έργα, αυξάνουν τουλάχιστον κατά 90% το κόστος τους. Τις υπερβάσεις δεν πληρώνουν τα κοινοτικά ταμεία, καθώς θεωρούνται αντικανονικές, και επιβαρύνουν τον κρατικό κορβανά εκτοξεύοντας έλλειμμα και χρέος.Στο 90% υπολογίζεται η μέση «υπερκοστολόγηση» των έργων της προηγούμενης δεκαετίας, ενώ τουλάχιστον 8-10 χρόνια κάνει να ολοκληρωθεί ένα έργο αντί για 6 το μέγιστο με βάση τον...
αρχικό σχεδιασμό. Το πρόβλημα αφορά κυρίως οδικά και λιμενικά έργα υποδομής, μικρά και μεγάλα, και πλέον οδηγεί σε αδιέξοδο την κυβέρνηση.
Και τούτο διότι σύμφωνα με το αναθεωρημένο Μνημόνιο, που ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, η Ελλάδα καλείται να κόψει εκ νέου το 2012 το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων στο εθνικό σκέλος του. Μόνο που είναι αυτό το οποίο «τροφοδοτεί» τις απευθείας αναθέσεις και τις συμβάσεις για να ολοκληρωθούν τα μεγάλα έργα υποδομής...
Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια ημερίδας των τεχνοκρατών του Δημοσίου που «τρέχουν» επί σειρά ετών τα κοινοτικά προγράμματα στην Ελλάδα, δηλαδή των 1.200 υπαλλήλων της ΜΟΔ Α.Ε., οι υπερβάσεις προϋπολογισμού, οι συμπληρωματικές συμβάσεις και οι απευθείας αναθέσεις δεν καλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ετσι βαρύνουν εξ ολοκλήρου το εθνικό σκέλος του ΠΔΕ.
Πώς προκύπτει η τεράστια αυτή «τρύπα»: σύμφωνα με μελέτη, που παρουσίασαν αρμόδια στελέχη, για ένα έργο αξίας 1.000.000 ευρώ που χρηματοδοτείται κατά 50% από την Ε.Ε., πρώτα πληρώνει το Δημόσιο το σύνολο του ποσού, δίνει τα τιμολόγια στις Βρυξέλλες και μετά λαμβάνει πίσω τα 500.000 ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία.