Γράφει ο Γιώργος ΔελαστίκΠαρέλυσε η χώρα εξαιτίας του νόμου της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου για τη βίαιη περικοπή των μισθών στον ιδιωτικό τομέα που δίνει το δικαίωμα στον κάθε εργοδότη να μειώσει κατά τη θέλησή του τους μισθούς των υπαλλήλων τους από 1.500 ή 2.000 ή 3.000 ευρώ το μήνα όσο χαμηλά θέλει, ακόμη και μέχρι τα… 740 ευρώ μεικτά!
Ποτέ στην Ελλάδα, πουθενά στην Ευρώπη, πουθενά στον κόσμο δεν έχει υπάρξει τέτοιος αντεργατικός νόμος. Τραγική ειρωνεία συνιστά το γεγονός ότι αυτός που θα μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που διέπραξε τη μεγαλύτερη λεηλασία μισθών και συντάξεων στην ιστορία, ο Γιώργος Παπανδρέου, διέπραξε αυτό το ειδεχθές κοινωνικό έγκλημα όντας πρόεδρος της… Σοσιαλιστικής Διεθνούς!
Έχοντας επίσης αυξήσει σχεδόν κατά 50% την έμμεση φορολογία μέσα σε ένα μόλις χρόνο μέσω της εκτόξευσης του βασικού συντελεστή του ΦΠΑ από 9% που τον παρέλαβε στο 13% που τον έχει πάει μέχρι στιγμής, ο Γ. Παπανδρέου κερδίζει αναμφισβήτητα με τις πράξεις του τον τίτλο του πιο αντιλαϊκού ηγέτη που κυβέρνησε ποτέ την Ελλάδα.
Η φτώχεια είναι η λύση!
Ο τελευταίος νόμος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι περικοπές μισθών και συντάξεων δεν αποτελούν κάποια ανεπιθύμητη για την κυβέρνηση «παρενέργεια» της υποτιθέμενης προσπάθειας «διάσωσης» δήθεν της ελληνικής οικονομίας από την υποτιθέμενη χρεοκοπία που την απειλούσε.
Αποδεικνύεται ότι για τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο του η λύση που θεωρούν ότι επιβάλλεται να εφαρμοστεί στην Ελλάδα είναι ακριβώς να… φτωχύνουν όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες! Αυτοί οι… «Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού», με επικεφαλής τον Γ. Παπανδρέου, θα ήταν πανευτυχείς αν μπορούσαν να ρίξουν όλα τα εκατομμύρια των Ελλήνων εργαζομένων σε μισθό 740 ευρώ μεικτά! Ακόμη παρακάτω, ακόμη και καλύτερα.
Η «κινεζοποίηση» της Ελλάδας είναι το όνειρο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ! Μετατρέποντας τους Έλληνες εργαζόμενους σε μισθωτούς δούλους της πεντάρας σαν τους Κινέζους, όπου το μεροκάματο είναι στα εργοστάσια από… 80 λεπτά έως 2 ευρώ το πολύ (!), ο Γ. Παπανδρέου θα μπορούσε να κομπάσει τότε ότι θα είχε οικονομικούς δείκτες ραγδαίας εισροής ξένων επενδύσεων, αφού βεβαίως όντως οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί ή άλλοι Ευρωπαίοι θα έσπευδαν να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής τα πάντα στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών των ιθαγενών δούλων κινεζικού τύπου.
Η καθολική εξαθλίωση και φτώχεια των Ελλήνων είναι η λύση που επιδιώ κει συνειδητά και βάσει πολιτικού σχεδίου η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Έφριξε και το… ΔΝΤ!
Είναι τόσο βαθιά αντιλαϊκός και αντεργατικός ο νόμος για την άνευ ορίων –πλην των 740 ευρώ μεικτά– μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, ώστε ακόμη και το παγκοσμίως απεχθούς φήμης ΔΝΤ εκτίμησε ότι το να θεωρηθεί πως αυτό απαίτησε από την κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα συνιστά… δυσφήμηση για το ΔΝΤ!
Έτσι, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί τις τελευταίες μέρες ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν, σε κάθε δημόσια ομιλία του, τονίζει ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε και δεν ζητά μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα από την ελληνική κυβέρνηση.
Δεν έχει ξαναγίνει αυτό πουθενά στον πλανήτη: Να βγαίνει το ΔΝΤ από… «αριστερά» (!) σε κυβέρνηση χώρας που έχει περιπέσει σε καθεστώς υποτέλειας προς αυτό – και μάλιστα στη θλιβερή περίπτωση της Ελλάδας να ηγείται της κυβέρνησης που ακολουθεί δεξιότερη πολιτική από αυτή που υπαγορεύει το ΔΝΤ ο… πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Τα ύστερα του κόσμου! Ο απόλυτος εξευτελισμός της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας…
«Εργοδοτικός σοσιαλισμός»
Κανένα πρόσχημα δεν έχει η κυβέρνηση Παπανδρέου στο θέμα της μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Ο πρωθυπουργός δρα με μοναδικό κριτήριο την προώθηση των συμφερόντων των εργοδοτών εις βάρος του κόσμου της εργασίας, εμφανιζόμενος έτσι ως ο πολιτικός πατέρας του… «εργοδοτικού σοσιαλισμού»!
Στην περίπτωση της περικοπής των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και των ΔΕΚΟ που δεν είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο μπορεί η κυβέρνηση να επικαλεστεί ως πρόσχημα ότι τα χρήματα που αφαιρούνται από τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων παραμένουν στα κρατικά ταμεία και δίνονται στις ξένες τράπεζες για τοκοχρεολύσια.
Τα χρήματα όμως που περικόπτουν οι ιδιώτες εργοδότες από τους μισθούς των υπαλλήλων τους παραμένουν αποκλειστικά στις τσέπες των εργοδοτών. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, δηλαδή, παίρνει λεφτά από τους εργαζόμενους και τα δίνει στους εργοδότες! Ωραίος «σοσιαλισμός»!
Η ζημιά είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτή την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων. Τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν τεράστια ποσά εισφορών που αντιστοιχούν στα ποσά των μισθών που περικόπτονται, οπότε σύντομα θα οδηγηθούν να μειώσουν κι άλλο τις συντάξεις και φυσικά να ρίξουν περισσότερο το επίπεδο της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, υποχρεώνοντας παράλληλα τους ήδη φτωχότερους ασφαλισμένους να καλύπτουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για την υγεία τους.
Επιπροσθέτως, το ίδιο το δημόσιο υφίσταται σοβαρή απώλεια φορολογικών εσόδων από τους μισθούς των εργαζομένων που περικόπτονται. Να σημειώσουμε, δε, ότι τα έσοδα από τη φορολόγηση των μισθών είναι τα μόνα που εισπράττει σίγουρα το δημόσιο γιατί αφαιρούνται πριν καν πάρουν οι εργαζόμενοι το μισθό στα χέρια τους!
Συναίνεση ίσον συνενοχή
Η ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική καθιστά σαφές ότι για τον πρωθυπουργό προηγούνται τα συμφέροντα των εργοδοτών έναντι τόσο της ενίσχυσης των φορολογικών εσόδων του κράτους όσο και της ενίσχυσης των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων που εν γένει βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Αυτή είναι η θεμελιώδης αλήθεια για την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Ο πρωθυπουργός έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι οποιοδήποτε κόμμα της αντιπολίτευσης συμφωνούσε να συμπαραταχθεί με την κυβέρνηση πάνω στη βάση της πολιτικής που ασκεί το ΠΑΣΟΚ θα ήταν πολιτικά ηλίθιο ή θα προσδοκεί να συμμετάσχει σε μελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ.
Γι’ αυτό και οι μελοδραματικές εκκλήσεις του Γ. Παπανδρέου για «συναίνεση» των κομμάτων της αντιπολίτευσης στην πολιτική του γίνονται μόνο για προπαγανδιστικούς λόγους.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει περίπτωση να καταστούν συνένοχοι σε μια τόσο αντεργατική πολιτική. Η ΝΔ έχει μια χρυσή ευκαιρία να διώξει το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία για τουλάχιστον δέκα χρόνια λόγω αυτής της πολιτικής του και ίσως να το διαλύσει. Όσες πιέσεις κι αν δέχεται ο Αντώνης Σαμαράς, θα ήταν πολιτικά αυτοκτονικό γι’ αυτόν να γίνει υποτελής στον Γ. Παπανδρέου, καταστρέφοντας την προοπτική μιας εποχής παντοδυναμίας της Δεξιάς με μόνο αντίπαλο την Αριστερά...