Δύο εβδομάδες πέρασαν από τη δημοσιοποίηση της συνέντευξης που έδωσε τον Ιούλιο του 2009 ο "αόρατος δικτάτορας" Δ. Ιωαννίδης στον Αδέσμευτο Τύπο και αποβίωσε. Το κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε στον Γ. Φράγκο ξεκινάει έτσι:"Ο ίδιος, ντυμένος με μια αθλητική φόρμα, μόλις έχει σηκωθεί από το κρεβάτι εκστρατείας όπου συνηθίζει να ξεκουράζεται τα ατέλειωτα 35 χρόνια που μεσολάβησαν από την καταδίκη του για τη συμμετοχή στο Απριλιανό Πραξικόπημα και το ρόλο του στα τραγικά γεγονότα του καλοκαιριού του 1974. Παρότι μικρόσωμος, νιώθεις παρατηρώντας αυτόν τον ηλικιωμένο άνδρα ότι κρύβει μέσα του πολλή δύναμη και σκληράδα όπως και αρκετά μυστικά...
Με εξαίρεση ένα πρόβλημα που είχε με την όρασή του το οποίο ξεπεράσθηκε επιτυχώς, η υγεία του είναι πολύ καλή, ενώ η διαύγεια και η παρατηρητικότητά του εντυπωσιάζουν για κάποιον που είχε υπερβεί τότε (Ιούλιος του 2009) το 87ο έτος της ηλικίας του".
Ήταν μια χαρά δηλαδή μέχρι που πέθανε... Τώρα λένε πως φταίει η θερμοπληξία. Όπως και να'χει, πέθανε. Χωρίς να έχει ανοίξει ο περιβόητος φάκελλος της Κύπρου. Χωρίς να ανοίξουν για τα καλά στόματα και κλειδαμπαρωμένα ντοσιέ που κρύβουν τα πιο βρόμικα μυστικά της σύγχρονης Ιστορίας. Χωρίς να έχει κληθεί ξανά και ξανά για να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, τους ξεριζωμένους ελληνοκύπριους, τις χαροκαμένες οικογένειες, τους συγγενείς των αγνοουμένων, την Ιστορία. Χωρίς η Μεταπολίτευση να αδράξει την ευκαιρία να ξεμπροστιάσει την Χούντα για την εγκληματική πολιτική που άσκησε στην Κύπρο που κατέληξε στον Αττίλα του '74. Γιατί τόση μεγάλη διακριτικότητα; Μήπως υπάρχουν σκελετοί και στις ντουλάπες μεγάλων πολιτικών οικογενειών; Από τη στιγμή που ο "φάκελλος" παραμένει ερμητικά κλειστός δικαιούμεθα να υποθέσουμε οτιδήποτε. Ακόμα και να ψαρέψουμε στα θολά νερά των "θεωριών συνωμοσίας" που τόσο απεχθάνονται εκείνοι που βαστούσαν το φανάρι στο ξεπούλημα γαιών και υδάτων της Ελλάδας. Τα στόματα κλείνουν ή με χρήμα ή με χώμα.