Δώρο στην Τουρκία έκανε ολόκληρη την ελληνική υφαλοκρηπίδα με δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό «Real fm» ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος διατυπώνοντας καινοφανείς θεωρίες περί “υφαλοκρηπίδας βάθους 200 μέτρων”. Οι δηλώσεις του αυτές συνιστούν πράξη παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, βάσει των όσων είπε για το θέμα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος στην συνέντευξή του της 14ης Ιουλίου: «…στην εξωτερική πολιτική και την αμυντική πολιτική οι δημόσιες δηλώσεις των αρμοδίων Υπουργών είναι κορυφαία πράξη, κορυφαία πράξη κατά το Διεθνές Δίκαιο» είπε τότε ο υπουργός.Άρα έχουμε πράξεις πλέον και όχι απλά λόγια από την κυβέρνηση και από τον αντιπρόεδρό της και υπεύθυνο σε θέματα Άμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής. Με την δήλωσή του, η οποία κατά τον Ε. Βενιζέλο συνιστά “κορυφαία πράξη” ο Θ. Πάγκαλος νομιμοποίησε πλήρως τις τουρκικές έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αφού δήλωσε καθαρά ότι δεν υπάρχει τέτοια υφαλοκρηπίδα!
Ιδού οι σχετικές δηλώσεις του: «Τα “Πίρι Ρέις” και “Τσεσμέ” κάνουν έρευνες σε διεθνή ύδατα, όπου όποιος θέλει μπορεί να κάνει έρευνες, όχι μόνο οι παράκτιες χώρες. Οχι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία. Μπορεί να έρθει πλοίο ρώσικο, αμερικάνικο, ή από το Κονγκό. Στα διεθνή ύδατα, όποιος θέλει μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Στο Αιγαίο υπάρχει το πρόβλημα (…) Στα διεθνή ύδατα, δεν είναι ούτε δικά μας…», είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, σύμφωνα με το απομαγνητοφωνημένο κείμενο που διένειμε ο σταθμός.
Και συνέχισε ακάθεκτος: «Το πρόβλημα είναι αν θα κάνουν έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα είναι το μικρότερο βάθος, ο βυθός της θαλάσσης σε βάθος μικρότερο από τα 200 μέτρα που είναι προέκταση των ακτών. Εκεί που σταματάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα, υπάρχει δυνατότητα να υπάρχει βυθός πιο ρηχός από τα 200 μέτρα κι αυτό συγκροτεί υφαλοκρηπίδα. Αυτή την υφαλοκρηπίδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια η Ελλάδα επιμένει ότι πρέπει να τη διευθετήσουμε ακριβώς για να μη δημιουργούνται συγχύσεις – παρεξηγήσεις και ζητήματα και ο καθένας να μπορεί ελεύθερα πλέον να κάνει τις έρευνές του, ή τις εκμεταλλεύσεις του».
Δηλαδή ούτε τα χωρικά ύδατα καλύπτει η ελληνική υφαλοκρηπίδα των 200 μέτρων βάθους, αφού σε κανένα νησί, ούτε από την στεριά, σε απόσταση 6 ν.μ. που είναι τα χωρικά μας ύδατα, το βάθος περιορίζεται στα 200 μέτρα. Άρα για πρώτη φορά στο παγκόσμιο δίκαιο, ο αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης δέχεται ότι το κράτος έχει μικρότερη υφαλοκρηπίδα από τα χωρικά του ύδατα!
Το γεγονός ότι στο υπουργείο Εξωτερικών (φανταστείτε, ακόμα και εκεί…) «τραβάνε τα μαλλιά τους» μετά την δήλωση Πάγκαλου, δε νομίζουμε ότι αποτελεί ελαφρυντικό για την κυβέρνηση. Μέχρι στιγμής δεν έχει εκδοθεί κάποια ανακοίνωση, άρα η κυβέρνηση δέχεται την θέση Πάγκαλου, η οποία μας γυρίζει στο 1958 και ακυρώνει την ισχύουσα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Η σύμβαση του 1958, βέβαια, αντικαταστάθηκε από την ισχύουσα του 1982, επειδή ακριβώς τότε δεν υπήρχε τεχνολογία για γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη βυθού. Επί της ουσίας, η Ελλάδα εγκαταλείπει τα δικαιώματά της επί της υφαλοκρηπίδας, ΠΑΝΤΟΥ, ακόμα και εντός των χωρικών της υδάτων, αν θεωρήσουμε ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Αφού τα βάθη είναι πολύ μεγαλύτερα σε απόσταση έξι μιλίων από τις ακτές από τα 200 μέτρα της υφαλοκρηπίδας του Θ. Πάγκαλου.
Εκτός και αν αναφερόταν σε υφαλοκρηπίδα για ψαροντούφεκο ή για συρτή, οπότε μπορεί και να έχει δίκαιο. Διότι θαλάσσιες περιοχές βάθους άνω των 200 μέτρων (εκεί που κατά τον Θ.Πάγκαλο τελειώνει η ελληνική υφαλοκρηπίδα) είναι όλες οι θαλάσσιες περιοχές της χώρας, σε απόσταση πάνω από τα τρία μίλια. Άρα η υφαλοκρηπίδα η ελληνική δεν υπάρχει πέραν των τριών μιλίων! Για την Ανατολική Μεσόγειο δεν το συζητάμε καν, βέβαια.
Τη θέση που διατύπωσε με τον πλέον επίσημο τρόπο η κυβέρνηση, δεν την έχουν υποστηρίξει ούτε οι Τούρκοι, οι οποίοι ισχυρίζονται είτε ότι κάνουν έρευνες στη δική τους υφαλοκρηπίδα – στη βάση της θέσης ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και άρα ισχύει η μέση γραμμή στο Αιγαίο (25ος Μεσημβρινός) -, είτε λένε πως απλά κάνουν χαρτογράφηση του βυθού των διεθνών υδάτων, για την οποία δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.
Πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι η «διεθνής υφαλοκρηπίδα» δεν υφίσταται καν ως έννοια, αφού σε κάθε περίπτωση η όποια αντιδικία κρατών για την υφαλοκρηπίδα εντοπίζεται στα διεθνή ύδατα, τα οποία στο σύνολό τους έχουν μοιραστεί από τα κράτη (ακόμα και ο Βόρειος Παγωμένος Ωκεανός!).
Είναι χαρακτηριστικό ότι ολόκληρη η Μεσόγειος έχει χωριστεί σε περιοχές, όπου η υφαλοκρηπίδα – και κατ’ επέκταση η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) -, ανήκει στις απέναντι χώρες, με βάση τη μέση απόσταση των ακτών τους. Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα με την Αίγυπτο και είναι ανοιχτό το θέμα της αντίστοιχης διευθέτησης μεταξύ Ελλάδας – Αιγύπτου και Λιβύης, ενώ με την Ιταλία έχει οριοθετηθεί στο Ιόνιο με βάση τη μέση απόσταση. Προφανώς, αν ίσχυε η θέση Πάγκαλου, όλες αυτές οι διευθετήσεις θα ήταν εκτός του Διεθνούς Δικαίου.