Του Αλ. Α. Ανδρικάκη
ΤΙΣ περιουσίες που άφησαν οι πρόγονοί τους, με την ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε τη μικρασιατική καταστροφή, αλλά ακόμη νωρίτερα, όταν αναχωρούσαν από την Κρήτη, με την απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό, αναζητούν και διεκδικούν στο νησί Τούρκοι πολίτες! Τους τελευταίους μήνες στο Ηράκλειο, τα Χανιά και το Ρέθυμνο, αλλά και σε άλλες περιοχές εμφανίστηκαν νομικοί, κυρίως, εκπρόσωποί τους διερευνώντας τη δυνατότητα να καταγράψουν, καταρχήν, τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν οι Τουρκοκρήτες παππούδες τους, μέσω των συμβολαίων που υπήρχαν στα κρατικά αρχεία της τουρκικής διοίκησης, μέχρι το 1898. Σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η αναζήτηση αυτή δεν γίνεται στα «τυφλά», αλλά αφού έχει προηγηθεί έρευνα σε αντίστοιχα
τουρκικά αρχεία, ή ακόμη και στα αρχεία του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών. Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι οι απόγονοι εκείνων που αναχώρησαν από την Κρήτη πριν από ένα και πλέον αιώνα, ή με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη μικρασιατική καταστροφή, γνωρίζουν ακριβώς πού πρέπει να αναζητήσουν τα ίχνη των πατρογονικών περιουσιών, γεγονός που σημαίνει ότι η έρευνά τους δεν ξεκινά μόλις τώρα, ούτε ότι αυτή γίνεται απλώς για ιστορικούς λόγους. Είναι καλά εφοδιασμένοι με στοιχεία κι αναζητούν τα αρχεία του τότε μεταφραστικού γραφείου, στο οποίο υπήρχαν όλα τα τούρκικα αρχεία και οι νομικές πράξεις που γίνονταν από τους Οθωμανούς.
Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι έρευνες αφορούν ακόμη και σε χώρους στους οποίους σήμερα λειτουργούν δημόσια κτίρια! Εκπρόσωποι Τούρκων «διεκδικητών» έχουν ξεκαθαρίσει, πάντως, ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν το ιδιοκτησιακό των περιουσιακών εκείνων στοιχείων που θα εκτιμήσουν ότι νόμιμα μεταβιβάστηκαν στους επόμενους ιδιοκτήτες τους. Αλλά σίγουρα αυτό θα συμβεί με όσα εκείνοι, μέσω των νομικών τους συμβούλων, Τούρκων και Ελλήνων, θεωρήσουν ότι δεν μεταβιβάστηκαν νόμιμα.
Η έρευνα έχει ξεκινήσει σε όλα, σχεδόν, τα τοπικά αρχεία της Κρήτης, στα οποία εκείνοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει το παραμικρό στοιχείο που μπορεί να τους οδηγήσει σε θεμελίωση ιδιοκτησιακού δικαιώματος, το οποίο προτίθενται να διεκδικήσουν ακόμη και σε διεθνή δικαστήρια!
Το ανησυχητικό ή ακόμη και ύποπτο στην περίπτωση αυτή είναι το γεγονός ότι δεν πρόκειται απλώς για κάποιους απογόνους Τουρκοκρητών, αλλά για ανθρώπους που φαίνεται να ξέρουν καλά τι αναζητούν και, ενδεχομένως, τι μπορεί να προκαλέσουν με τέτοιες αξιώσεις… Στην επίσημη απογραφή που είχε γίνει το 1881 οι Οθωμανοί της Κρήτης ήταν 72.353, απ’ τους οποίους οι περίπου 33.000 ζούσαν στο Ηράκλειο, οι 18.000 στο σημερινό νομό Χανίων, οι 13.000 στο Ρέθυμνο και 8.000 στο νομό Λασιθίου. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η αυτόνομη Κρητική Πολιτεία έκανε τη δική της απογραφή, στα 1900. Οι Τουρκοκρήτες ήταν περίπου 39.000, καθώς έφυγαν κατά χιλιάδες για την Τουρκία ή ακόμη και για την Αμερική. Στην απογραφή του 1911 βρέθηκαν λιγότεροι από 28.000
ΤΙΣ περιουσίες που άφησαν οι πρόγονοί τους, με την ανταλλαγή των πληθυσμών που ακολούθησε τη μικρασιατική καταστροφή, αλλά ακόμη νωρίτερα, όταν αναχωρούσαν από την Κρήτη, με την απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό, αναζητούν και διεκδικούν στο νησί Τούρκοι πολίτες! Τους τελευταίους μήνες στο Ηράκλειο, τα Χανιά και το Ρέθυμνο, αλλά και σε άλλες περιοχές εμφανίστηκαν νομικοί, κυρίως, εκπρόσωποί τους διερευνώντας τη δυνατότητα να καταγράψουν, καταρχήν, τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν οι Τουρκοκρήτες παππούδες τους, μέσω των συμβολαίων που υπήρχαν στα κρατικά αρχεία της τουρκικής διοίκησης, μέχρι το 1898. Σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η αναζήτηση αυτή δεν γίνεται στα «τυφλά», αλλά αφού έχει προηγηθεί έρευνα σε αντίστοιχα
τουρκικά αρχεία, ή ακόμη και στα αρχεία του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών. Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι οι απόγονοι εκείνων που αναχώρησαν από την Κρήτη πριν από ένα και πλέον αιώνα, ή με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη μικρασιατική καταστροφή, γνωρίζουν ακριβώς πού πρέπει να αναζητήσουν τα ίχνη των πατρογονικών περιουσιών, γεγονός που σημαίνει ότι η έρευνά τους δεν ξεκινά μόλις τώρα, ούτε ότι αυτή γίνεται απλώς για ιστορικούς λόγους. Είναι καλά εφοδιασμένοι με στοιχεία κι αναζητούν τα αρχεία του τότε μεταφραστικού γραφείου, στο οποίο υπήρχαν όλα τα τούρκικα αρχεία και οι νομικές πράξεις που γίνονταν από τους Οθωμανούς.
Μάλιστα υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι έρευνες αφορούν ακόμη και σε χώρους στους οποίους σήμερα λειτουργούν δημόσια κτίρια! Εκπρόσωποι Τούρκων «διεκδικητών» έχουν ξεκαθαρίσει, πάντως, ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν το ιδιοκτησιακό των περιουσιακών εκείνων στοιχείων που θα εκτιμήσουν ότι νόμιμα μεταβιβάστηκαν στους επόμενους ιδιοκτήτες τους. Αλλά σίγουρα αυτό θα συμβεί με όσα εκείνοι, μέσω των νομικών τους συμβούλων, Τούρκων και Ελλήνων, θεωρήσουν ότι δεν μεταβιβάστηκαν νόμιμα.
Η έρευνα έχει ξεκινήσει σε όλα, σχεδόν, τα τοπικά αρχεία της Κρήτης, στα οποία εκείνοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει το παραμικρό στοιχείο που μπορεί να τους οδηγήσει σε θεμελίωση ιδιοκτησιακού δικαιώματος, το οποίο προτίθενται να διεκδικήσουν ακόμη και σε διεθνή δικαστήρια!
Το ανησυχητικό ή ακόμη και ύποπτο στην περίπτωση αυτή είναι το γεγονός ότι δεν πρόκειται απλώς για κάποιους απογόνους Τουρκοκρητών, αλλά για ανθρώπους που φαίνεται να ξέρουν καλά τι αναζητούν και, ενδεχομένως, τι μπορεί να προκαλέσουν με τέτοιες αξιώσεις… Στην επίσημη απογραφή που είχε γίνει το 1881 οι Οθωμανοί της Κρήτης ήταν 72.353, απ’ τους οποίους οι περίπου 33.000 ζούσαν στο Ηράκλειο, οι 18.000 στο σημερινό νομό Χανίων, οι 13.000 στο Ρέθυμνο και 8.000 στο νομό Λασιθίου. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η αυτόνομη Κρητική Πολιτεία έκανε τη δική της απογραφή, στα 1900. Οι Τουρκοκρήτες ήταν περίπου 39.000, καθώς έφυγαν κατά χιλιάδες για την Τουρκία ή ακόμη και για την Αμερική. Στην απογραφή του 1911 βρέθηκαν λιγότεροι από 28.000