Μία εξέλιξη που μπορεί να αποβεί εξαιρετικά δυσμενής για τα Εθνικά συμφέροντα. Σύμφωνα με πληροφορίες ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αποδέχθηκε την πρόταση του Ταγίπ Ερντογάν για διμερή απ'ευθείας διάλογο "εφ'όλης της ύλης" στο Αιγαίο και από εδώ και στο εξής οι εξελίξεις στα Εθνικά θέματα μπορούν πλέον να οδηγήσουν μέχρι και σε αναθεώρηση των διεθνών συνθηκών που καθορίζουν την κυριαρχία της χώρας.Μάλιστα στην απαντητική επιστολή του στον Ταγίπ Ερντογάν πέρα από τον απ'ευθείας διάλογο για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών (!) προτείνει εν συνεχεία, αν δεν "τα βρούμε", προσφυγή στην...Χάγη! Η κίνηση είναι πρωτοφανής και είναι άγνωστες οι συνέπειές της....
Κατ'αρχήν τι εννοεί με την προσφυγή στην Χάγη;
Εννοεί ότι μπορούν να προσφύγουν οι δύο πλευρές μόνο για την υφαλοκρηπίδα ή για το σύνολο των διμερών προβλημάτων που υπάρχουν και έχουν προκληθεί από την επιθετικότητα της Τουρκίας; Αυτό δεν διευκρινίζεται. Διότι αν πάμε και για συνοριακές διαφορές είναι τελείως διαφορετικό το θέμα από την υφαλοκρηπίδα.
Τι σημαίνει Δικαστήριο Χάγης; Σημαίνει ότι έτσι και συμφωνήσει και η Τουρκία για την προσφυγή στη Χάγη, όποια απόφαση λάβει το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένα τα μέρη που έχουν προσφύγει να την αποδεχθούν!
Αν π.χ. αποφασίσει το Δικαστήριο ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και η υφαλοκρηπίδα τους αποτελεί προέκταση της υφαλοκρηπίδας της Μικράς Ασίας, είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχθούμε.
Το ζήτημα είναι ποιος θα εγγυηθεί την ανεξαρτησία των δικαστών και σε τελική ανάλυση πως αυτά που κατακτήσαμε - με την έννοια του επιτεύγματος της απελευθέρωσης μετά από 450 χρόνια τουρκοκρατίας - με τα όπλα και με άφθονο αίμα θα τεθούν υπ'όψιν ενός ουδέτερου - στην καλύτερη περίπτωση - παρατηρητή. δηλαδή κάποιος τρίτος θα αποφασίσει για το αν η χώρα έχει δίκαιο ή όχι; Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο:
Στην επιστολή σημειώνει ως προς τη συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο ότι ενέργειες όπως το casus belli, οι υπερπτήσεις και οι ερευνητικές δραστηριότητες στην υφαλοκρηπίδα που δεν έχει ακόμα οριοθετηθεί σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας «δεν βοηθούν καθόλου τη βελτίωση των σχέσεών μας» και υπογραμμίζει ότι πρέπει να αναζωογονηθούν οι διερευνητικές επαφές και να λάβουν νέα ώθηση".
Δηλαδή "επειδή μας απειλείτε με πόλεμο, επειδή πετάτε επάνω από τις στέγες των σπιτιών μας με τα μαχητικά σας, επειδή κάνετε έρευνες για πετρέλαιο σε περιοχή που θεωρούμε ότι είναι δική μας, ελάτε να κάνουμε διάλογο"! Απίστευτο!
Σημειώνει, ωστόσο, ότι "η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να είναι χωρίς ημερομηνία λήξης." Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ η Τουρκία κατάφερε αυτό που ήθελε με την επιθετική της πολιτική: Να καθίσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διαπραγματευθούμε τις απαιτήσεις της, αφού ως γνωστόν η ελληνική πλευρά δεν διεκδικεί τίποτα!
Σε περίπτωση αδυναμίας επίτευξης συμφωνημένης λύσης, σε προσυμφωνημένο χρόνο που μένει να καθορισθεί, ο Γιώργος Παπανδρέου προτείνει η Ελλάδα και η Τουρκία να απευθυνθούν από κοινού στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας. Έτσι λοιπόν η Τουρκία καθίζει στο τραπέζι "με το έτσι θέλω" της Ελλάδα για να διαπραγματευθεί η τελευταία αυτά που μέχρι την έναρξη των διαπραγματεύσεων θεωρούσε δικαιώματά της.
Ποια είναι τα θέματα που θέλει η Άγκυρα να συζητηθούν; Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα τεθούν θέματα όπως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των "γκρίζων ζωνών", δηλαδή νησιών και βραχονησίδων του Αιγαίου, ο αφοπλισμός των νησιών Ανατολικού Αιγαίου και Δωδεκανήσου, τα 10 ν.μ του εναέριου χώρου, η αποδοχή από την Ελλάδα της άρνησης επέκτασης των χωρικών υδάτων πάνω από τα 6 ν.μ. κλπ. Που σημαίνει ότι στην καλύτερη περίπτωση που δεν υπάρξει Ελληνική υποχώρηση και ύπαρξη συμφωνίας θα έχουν καταγραφεί επίσημα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όλες οι τουρκικές διεκδικήσεις. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι αποδείχθηκε αδιέξοδη η πολιτική του "δεν διεκδικούμε τίποτα δεν παραχωρούμε τίποτα".
Θα καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όχι για να ζητήσουμε, έστω σεβασμό συνθηκών (διαβάστε σε άλλο σημείωμα της πρώτης σελίδας, ποία μεταχείριση επιφύλαξαν στους Έλληνες της Ίμβρου που υποτίθεται ότι προστατεύονταν από την συνθήκη της Λοζάνης, οι Τούρκοι), αλλά για να επιτύχουμε να πάψουν να παραβιάζουν τα θαλάσσια, εναέρια και ενίοτε χερσαία σύνορά μας και να μην προκαλούν. Αυτό ζητάμε μόνο...