Πόση αλήθεια αντέχετε; Έχετε ποτέ σκεφτεί την σημασία της έννοιας "παραδοχές" στην ζωή σας; Τι είναι οι παραδοχές αυτές;
Σε αυτά τα ερωτήματα, με στοιχεία, θα απαντήσουμε σε αυτήν την ανάρτηση. Θα διαπιστώσετε σε απλά βήματα ότι όχι μόνο είμαστε μέρος μιας ασύλληπτης βουβής απάτης, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και αδύναμοι να αντιμετωπίσουμε την βαρβαρότητα της.
Ως πολίτες, είμαστε συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι το οικονομικό μας σύστημα πρέπει να λειτουργεί "έτσι". Όπου "έτσι" σημαίνει, ότι τα κράτη θα δανείζονται αντί να δανείζουν. Ότι το χρήμα θα το διακινούν οι ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες και ότι τις αποφάσεις θα τις λαμβάνουν κάποιοι αόρατοι, ολίγοι και πανίσχυροι, σε κλειστά δωμάτια μακριά από αδιάκριτα ώτα και βλέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, είμαστε απροστάτευτοι.
Ας δούμε τι έχει γίνει στην Ελλάδα, εν συντομία:
Τον Οκτώβριο του 2009, ο "λεφτά υπάρχουν" ανέρχεται στην εξουσία. Λίγες ημέρες πριν, το άξιο αυτό παλικάρι που λέγεται Γιώργος Παπακωνσταντίνου έλεγε έμπυρος από το προεκλογικό μπαλκόνι του Πειραιά:
"Και έρχονται μετά και μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά. Εκεί θα τα βρούμε τα λεφτά, εκεί όπου τα πετάνε αυτοί. Τα χρήματα, φίλες και φίλοι, τα χρήματα για τις προτάσεις μας, θα τα βρούμε στους ανείσπρακτους φόρους. Τους αύξησαν από 13 στα 31 δις ευρώ. Και σήμερα, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομίας λέει ότι τουλάχιστον 10 δις από αυτά είναι εισπράξιμα."
Ένα χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση των "αντεξουσιαστών στην εξουσία", κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων, προσπαθεί να περάσει από την πίσω πόρτα (σε "πολυνομοσχέδιο") τροπολογία του άρθρου 82 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974) και να διαγράψει τις "ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές προς το Δημόσιο". Για τι ποσό μιλάμε; 24 δις.
ΑΡΑ: Ο υπουργός Οικονομικών και ο Πρωθυπουργός είπαν ΨΕΜΑΤΑ ή ήταν τόσο άσχετοι (και άρα επικίνδυνοι) όταν ως κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής τους "εκστρατείας" έκρωζαν σαν τους κόρακες ότι λεφτά "υπάρχουν".
Συνεχιζε ο μέγας ρήτορας Παπακωνσταντίνου:
"Τους πόρους, θα τους βρούμε παίρνοντας τον προϋπολογισμό γραμμή-γραμμή και βρίσκοντας τις πραγματικές σπατάλες.
Γιατί ξέρετε τι έκανε η Νέα Δημοκρατία; Η Νέα Δημοκρατία έκανε τα εύκολα. Ξέρετε ποια είναι τα εύκολα; Εύκολο είναι να κόψεις τις δημόσιες επενδύσεις. Φέτος, έκοψαν 1 δις ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις. Εύκολο είναι να μειώσεις τις δαπάνες για την υγεία και για την παιδεία.
Τα δύσκολα είναι να πιάσεις τη διαφθορά και την πελατειακή σπατάλη. (...)
Μας ρωτάνε «πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και απαντάμε: Από την ανάπτυξη, από την ώθηση που θα δώσουμε με τις πολιτικές μας.
Μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά και λέμε: Θα πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε, γιατί καταργήθηκε ο φόρος στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και φορολογήθηκε η μικρή ακίνητη περιουσία.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα σπίτι που κάνει 1-1,5 εκατομμύριο ευρώ, πλήρωνε 4 και 5 χιλιάδες ευρώ φόρο και τώρα πληρώνει κάτω από 1.000 ευρώ.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα εισόδημα 100.000 ευρώ, πληρώνει σήμερα 4.000 ευρώ λιγότερο φόρο απ' ό,τι πλήρωνε πριν από 4 - 5 χρόνια, ενώ ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο απλός εργαζόμενος πληρώνει περισσότερο. Πληρώνει περισσότερους φόρους, πληρώνει περισσότερα για το σχολείο των παιδιών, περισσότερα για την υγεία των δικών του.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί πρέπει ο απλός Έλληνας πολίτης να πληρώνει τις offshore του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τα ταξίδια του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτή τη σπατάλη."
Κρατήστε τα όλα αυτά για την συνέχεια.
Ανερχόμενος, ο "λεφτά υπάρχουν" στην εξουσία, και μόλις ένα μήνα μετά, λέει στο Υπουργικό Συμβούλιο:
"Πριν από ένα μήνα, στις 4 του Οκτώβρη, αναλάβαμε μια κρίσιμη, μια ιστορική αποστολή έναντι της χώρας και των πολιτών. Η εντολή ήταν – και είναι ξεκάθαρη - να βγάλουμε την Ελλάδα από το τέλμα και το αδιέξοδο. (...)
Να νοικοκυρέψουμε το κράτος και να σώσουμε την οικονομία μας από την χρεοκοπία."
Ήταν η πρώτη φορά που ρηξικέλευθα και από πάρα πολύ νωρίς, μπαίνει στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η λέξη χρεοκοπία. Ο "λεφτά υπάρχουν" συνεχίζει:
"Πριν τις εκλογές, γνωρίζαμε και είπαμε ξεκάθαρα τις δυσκολίες στους Έλληνες πολίτες."
"Προτείναμε να χτίσουμε πάνω στον πλούτο που διαθέτει η χώρα, και η χώρα μας διαθέτει πλούτο και σε φυσικούς πόρους και σε ανθρώπινο δυναμικό." Ήταν η πρώτη φορά που μπήκε στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η εκποίηση δημόσιας περιουσίας ως αντίδοτο "στην κρίση".
και επίσης: "... επίκεντρο της οικονομικής μας πολιτικής θα είναι και η καταπολέμηση της ανεργίας".
Η δήλωση αυτή αναπαράγεται ως παράδειγμα πολιτικής διγλωσσίας και απάτης. Ο "λεφτά υπάρχουν" είναι ο πρωθυπυργός της μεγαλύτερης ανεργίας απο την Μεταπολίτευση.
Σε αυτά τα ερωτήματα, με στοιχεία, θα απαντήσουμε σε αυτήν την ανάρτηση. Θα διαπιστώσετε σε απλά βήματα ότι όχι μόνο είμαστε μέρος μιας ασύλληπτης βουβής απάτης, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και αδύναμοι να αντιμετωπίσουμε την βαρβαρότητα της.
Ως πολίτες, είμαστε συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι το οικονομικό μας σύστημα πρέπει να λειτουργεί "έτσι". Όπου "έτσι" σημαίνει, ότι τα κράτη θα δανείζονται αντί να δανείζουν. Ότι το χρήμα θα το διακινούν οι ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες και ότι τις αποφάσεις θα τις λαμβάνουν κάποιοι αόρατοι, ολίγοι και πανίσχυροι, σε κλειστά δωμάτια μακριά από αδιάκριτα ώτα και βλέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, είμαστε απροστάτευτοι.
Ας δούμε τι έχει γίνει στην Ελλάδα, εν συντομία:
Τον Οκτώβριο του 2009, ο "λεφτά υπάρχουν" ανέρχεται στην εξουσία. Λίγες ημέρες πριν, το άξιο αυτό παλικάρι που λέγεται Γιώργος Παπακωνσταντίνου έλεγε έμπυρος από το προεκλογικό μπαλκόνι του Πειραιά:
"Και έρχονται μετά και μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά. Εκεί θα τα βρούμε τα λεφτά, εκεί όπου τα πετάνε αυτοί. Τα χρήματα, φίλες και φίλοι, τα χρήματα για τις προτάσεις μας, θα τα βρούμε στους ανείσπρακτους φόρους. Τους αύξησαν από 13 στα 31 δις ευρώ. Και σήμερα, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομίας λέει ότι τουλάχιστον 10 δις από αυτά είναι εισπράξιμα."
Ένα χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση των "αντεξουσιαστών στην εξουσία", κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων, προσπαθεί να περάσει από την πίσω πόρτα (σε "πολυνομοσχέδιο") τροπολογία του άρθρου 82 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974) και να διαγράψει τις "ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές προς το Δημόσιο". Για τι ποσό μιλάμε; 24 δις.
ΑΡΑ: Ο υπουργός Οικονομικών και ο Πρωθυπουργός είπαν ΨΕΜΑΤΑ ή ήταν τόσο άσχετοι (και άρα επικίνδυνοι) όταν ως κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής τους "εκστρατείας" έκρωζαν σαν τους κόρακες ότι λεφτά "υπάρχουν".
Συνεχιζε ο μέγας ρήτορας Παπακωνσταντίνου:
"Τους πόρους, θα τους βρούμε παίρνοντας τον προϋπολογισμό γραμμή-γραμμή και βρίσκοντας τις πραγματικές σπατάλες.
Γιατί ξέρετε τι έκανε η Νέα Δημοκρατία; Η Νέα Δημοκρατία έκανε τα εύκολα. Ξέρετε ποια είναι τα εύκολα; Εύκολο είναι να κόψεις τις δημόσιες επενδύσεις. Φέτος, έκοψαν 1 δις ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις. Εύκολο είναι να μειώσεις τις δαπάνες για την υγεία και για την παιδεία.
Τα δύσκολα είναι να πιάσεις τη διαφθορά και την πελατειακή σπατάλη. (...)
Μας ρωτάνε «πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και απαντάμε: Από την ανάπτυξη, από την ώθηση που θα δώσουμε με τις πολιτικές μας.
Μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά και λέμε: Θα πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε, γιατί καταργήθηκε ο φόρος στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και φορολογήθηκε η μικρή ακίνητη περιουσία.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα σπίτι που κάνει 1-1,5 εκατομμύριο ευρώ, πλήρωνε 4 και 5 χιλιάδες ευρώ φόρο και τώρα πληρώνει κάτω από 1.000 ευρώ.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα εισόδημα 100.000 ευρώ, πληρώνει σήμερα 4.000 ευρώ λιγότερο φόρο απ' ό,τι πλήρωνε πριν από 4 - 5 χρόνια, ενώ ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο απλός εργαζόμενος πληρώνει περισσότερο. Πληρώνει περισσότερους φόρους, πληρώνει περισσότερα για το σχολείο των παιδιών, περισσότερα για την υγεία των δικών του.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί πρέπει ο απλός Έλληνας πολίτης να πληρώνει τις offshore του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τα ταξίδια του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτή τη σπατάλη."
Κρατήστε τα όλα αυτά για την συνέχεια.
Ανερχόμενος, ο "λεφτά υπάρχουν" στην εξουσία, και μόλις ένα μήνα μετά, λέει στο Υπουργικό Συμβούλιο:
"Πριν από ένα μήνα, στις 4 του Οκτώβρη, αναλάβαμε μια κρίσιμη, μια ιστορική αποστολή έναντι της χώρας και των πολιτών. Η εντολή ήταν – και είναι ξεκάθαρη - να βγάλουμε την Ελλάδα από το τέλμα και το αδιέξοδο. (...)
Να νοικοκυρέψουμε το κράτος και να σώσουμε την οικονομία μας από την χρεοκοπία."
Ήταν η πρώτη φορά που ρηξικέλευθα και από πάρα πολύ νωρίς, μπαίνει στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η λέξη χρεοκοπία. Ο "λεφτά υπάρχουν" συνεχίζει:
"Πριν τις εκλογές, γνωρίζαμε και είπαμε ξεκάθαρα τις δυσκολίες στους Έλληνες πολίτες."
"Προτείναμε να χτίσουμε πάνω στον πλούτο που διαθέτει η χώρα, και η χώρα μας διαθέτει πλούτο και σε φυσικούς πόρους και σε ανθρώπινο δυναμικό." Ήταν η πρώτη φορά που μπήκε στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η εκποίηση δημόσιας περιουσίας ως αντίδοτο "στην κρίση".
και επίσης: "... επίκεντρο της οικονομικής μας πολιτικής θα είναι και η καταπολέμηση της ανεργίας".
Η δήλωση αυτή αναπαράγεται ως παράδειγμα πολιτικής διγλωσσίας και απάτης. Ο "λεφτά υπάρχουν" είναι ο πρωθυπυργός της μεγαλύτερης ανεργίας απο την Μεταπολίτευση.