Ο «Αλέξης» γίνεται το σύμβολο της νεολαίας «του 21ου αιώνα» Τίποτα δεν θα είναι, πλέον, ίδιο με το παρελθόν.Ο Δεκέμβρης του 2008 και ο Μάης του 1968 επέδρασαν στη δημοκρατικοποίηση της Ευρώπης με αντίστροφη ο καθένας κατεύθυνση (κέντρου – περιφέρειας). Το μήνυμα της εξέγερσης: «Όσοι ήθελαν να αφήσουν τους πολίτες έξω από τις πολιτικές εξελίξεις διαψεύστηκαν οικτρά, όπως θα ξαναδιαψευστούν μελλοντικά»!.Το μέσον πληροφόρησης. Στον Μάη του 1968 ήταν το ραδιόφωνο και οι προκηρύξεις, ενώ στον Δεκέμβρη του 2008 ήταν το ίντερνετ και τα μπλογκ!!Ο «Αλέξης» γίνεται το σύμβολο της νεολαίας «του 21ου αιώνα» και πυροδοτεί και την εξέγερση της νεολαίας σε όλη την Ευρώπη που βρίσκεται κάτω από φεουδαρχικές κυβερνήσεις.
- Στις 10 Ιούνη 1968 ένας 17χρονος μαθητής, που πήγε προς υποστήριξη των εργατών στο Φλεν της Γαλλίας, πνίγηκε στο Σηκουάνα προσπαθώντας να γλυτώσει από την αστυνομία.
- Στις 6 Δεκέμβρη 2008 ένας 15χρονος μαθητής, ο Αλέξης - Ανδρέας Γρηγορόπουλος έσβησε στην άσφαλτο των εξεγερμένων Εξαρχείων της Αθήνας από τη σφαίρα όπλου ενός ειδικού φρουρού.
Σήμερα πολλοί φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, αναλυτές και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση του Μάη του 1968 στην Γαλλία ήταν το σημαντικότερο επαναστατικό γεγονός του 20ου αιώνα επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων. Η κοινωνιολόγος και φιλόσοφος Χάνα Αρεντ έκανε λόγο για επανάσταση όπως το 1848. «Μου φαίνεται, έλεγε, ότι... τον 21ο αιώνα τα παιδιά θα μαθαίνουν το 1968, όπως εμείς το 1848», δηλαδή τους αστικούς επαναστατικούς ανέμους στην Ευρώπης εκείνης της εποχής. Αν συνεχίσουμε αυτήν την σκέψη μπορούμε να πούμε σήμερα ότι τα παιδιά μας στον επόμενο αιώνα θα μαθαίνουν για τον «Αλέξη» και την ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Η ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ότι ήταν το σημαντικότερο γεγονός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στις αρχές του 21ου αιώνα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το παρελθόν.
Ήδη οι επιστήμονες και οι «αναλυτές» το αντιλαμβάνονται. Όσοι ήθελαν να αφήσουντους πολίτες έξω από τις πολιτικές εξελίξεις διαψεύστηκαν οικτρά. Η επίδραση και των δύο εξεγέρσεων ήταν πολύ θετικές στην δημοκρατικοποίηση της Ευρώπης και της Ελλάδας και ...έπεται συνέχεια!!
Στην Γαλλία του 1968 ξέσπασε πολιτική και κοινωνική αναταραχή κατά τη διάρκεια των μηνών Μαίου Ιουνίου 1968 (γνωστός και ως Γαλλικός Μάης ή Μάης του '68) Τα γεγονότα ξεκίνησαν από κινητοποιήσεις των μαθητών και φοιτητών, επεκτάθηκαν με γενική απεργία των Γάλλων εργατών και τελικά οδήγησαν σε πολιτική και κοινωνική κρίση. Η εξέγερση άρχισε να παίρνει διαστάσεις επανάστασης και οδήγησε στη διάλυση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης και την προκήρυξη εκλογών από τον τότε πρόεδρο Ντε Γκωλ.
Την Τρίτη 7 Μαΐου 1968, διοργανώθηκε μεγάλη πορεία στο κέντρο του Παρισιού, στην οποία όμως δεν συμμετείχαν μόνο φοιτητές αλλά και εργάτες. Την Τετάρτη 8 Μαΐου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε θα επέτρεπε την επαναλειτουργία της Σορβόννης. Όταν όμως, την Πέμπτη 9 Μαΐου το πρωί, οι φοιτητές πήγαν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα διαπίστωσαν ότι οι αστυνομικές αρχές δεν είχαν αποχωρήσει.
Την Παρασκευή 10 Μαΐου, 30.000 φοιτητές και μαθητές λυκείων συγκεντρώθηκαν στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα και πραγματοποίησαν νέα πορεία. Η αστυνομία είχεαποκλείσει όλες τις γέφυρες και απώθησε του διαδηλωτές προς το Καρτιέ Λατέν. Τα μεσάνυχτα φοιτητική αντιπροσωπεία πήγε στη Σορβόννη και υπέβαλε τα αιτήματα των διαδηλωτών: επαναλειτουργία του πανεπιστημίου, αποχώρηση της αστυνομίας, απελευθέρωση των συλληφθέντων.
Ολόκληρη η Γαλλία παρακολουθούσε τις εξελίξεις από το ραδιόφωνο. Πράγματι στις 2.00 το πρωί, τα οδοφράγματα που είχαν στήσει στο μεταξύ, φοιτητές και εργάτες με τη βοήθεια χιλιάδων απλών ανθρώπων και ευυπόληπτων πολιτών, δημιούργησαν ασπίδες. Όταν ξημέρωσε Σάββατο 11 Μαΐου, και σταμάτησαν οι οδομαχίες, υπήρχαν 1000 τραυματίες, 469 συλληφθέντες και 69 καμένα αυτοκίνητα.