Ολα τα ρεκόρ το ένα μετά το άλλο σπασμένα στην κουλτούρα της ανομίας: ο αριθμό των νεκρών, ο αριθμός των παιδιών που σκοτώθηκαν, ολόκληρες οικογένειες αφανίστηκαν, η καταστροφή από την υλικές ζημιές, σχολεία έγιναν σκόνη, νοσοκομεία, ανύπαρκτες εκεχειρίες, ανύπαρκτα Ηνωμένα Εθνη.
Η παραβίαση του διεθνές δικαιού, ο άνομος έκανε τα εγκλήματα πολέμου....νόμο, κάποιος άλλος θα είχε καταδικαστεί απο τον πολισμό της ανομίας. Ο άνομος είναι υπερ άνω του νόμου....αυτόν που δεν εμποδίζει την ανομία πως τον ονομάζουμε;
ΟΗΕΔΕΣ και άλλοι χαφιέδες, κάποιες άλλες χώρες, όχι εμείς δεν αντέχουμε το άδικο αίμα παιδιών, ναι ρε ανόμοι το ζώο δεν αλλάζει συμπεριφορά. Το αίμα θα χυθεί...κάποιος θα την πληρώσει πάντα.
Γιατί δεν υπήρξε καμία πίεση ούτε και μέσα από τις λέξεις; Γιατί, τι έχει συμβεί; σε πια έκδοση της πραγματικότητα της ζεις;
Να, θα συζητηθούν οι προοπτικές για συμφωνία ειρήνης, την αποτυχία τους θα την πληρώσει πάλι το θύμα. Ετσι γίνεται μέσα στην ανομια, το ζώων πρέπει να ξεδιψάσει.
Θα συζητηθεί πάνω σε παγκόσμια συνέδρια και έδρες μεγάλων σοφών, αντιπροσώπων των λαών, οτι δολοφονίες αμαχων δεν επιτρέπονται πια, όχι μέσα σε αυτο τον πολιτισμό.... η απομόνωση, καταστροφή και βία.....δεν χωρούν στον πολιτισμό μας.