H Ιστορία και η στατιστική είναι σαφής. Οι ξένοι θα ξεπουλήσουν και θα φύγουν Όπως γίνεται συνήθως σε χώρες που πηγαίνει το ΔΝΤ και δίνεται το σχετικό δάνειο στην ουσία μέσω αυτού δίνεται επαρκής χρόνος στις ξένες πολυεθνικές για να ρευστοποιήσουν τα περιουσιακά του στοιχεία και φύγουν από την χώρα.Με αυτό το τρόπο και με τις σχετικές δηλώσεις πίστης στην επιτυχία του προγράμματος όλοι οι ξένοι εγκαταλείπουν σταδιακά την πτωχυμένη χώρα και έτσι η χώρα «σφραγίζεται» ως πιθανή πηγή μόλυνσης της παγκόσμιας οικονομίας.
Για να εξηγηθεί καλυτέρα αυτό θα πρέπει να ειπωθεί ότι πριν τρεις μήνες για παράδειγμα εάν μια ελληνική τράπεζα έκλεινε, και σε αυτή είχαν επενδύσει ξένοι θεσμικοί τότε το κλείσιμο της θα μπορούσε να δημιουργήσει κύμα πανικού ρευστοποιήσεων και καταστροφών στις διεθνείς αγορές.
Στη περίπτωση της Ελλάδας όμως όπως και των άλλων χρεωκοπημένων κρατών οι ξένοι σήμερα πια έχουν ... φύγει ο τραπεζικός δείκτης του ΧΑΑ έχει πέσει εξ αιτίας αυτού του γενικού ξεπουλήματος ενώ η πιστοληπτική ικανότητα των τραπεζών είναι στο ναδίρ. Σήμερα τυχών κλείσιμο τραπεζών θα έχει μόνο εσωτερικές επιπτώσεις καθώς μόνο έλληνες κατάθετες και επενδυτές θα χάσουν τα λεφτά τους.
Η κυβέρνηση γνώστης της τραγικότητας των στιγμών επιχειρεί να δείξει ότι η Ελλάδα δεν σφραγίζεται αναζητώντας δανεικά από τις αγορές. Δεν τολμά να βγει με πολυετή ομολόγα αλλά μόνο με έντοκα γραμμάτια. Αυτά κοστολογούνται πλέον ως υψηλού ρίσκου τζογαδόρικα και τα επιτόκια τους δεν είναι απλά τοκογλυφικά αλλά στην κλίμακα ρουλέτας. Αγοράζονται από διεθνή κεφάλαια υψηλού ρίσκου που εναλλακτικά θα έμπαιναν σε δικτυακά καζίνο και στοιχηματατζίδικα να παίξουν τα στημενα.
Αυτή η πραγματικότητα των ρευστοποιήσεων συμβαίνει σε μικρό η μεγάλο βαθμό σε κάθε είδους πολυεθνική επιχείρηση που προσπαθεί να ρευστοποιήσει και φεύγοντας να αποκλείσει την πιθανότητα να βρεθεί σε περιπέτεια λόγω της ελληνικής πτώχευσης. Την ίδια στιγμή η μικρή και η μέση εγχώρια επιχείρηση είναι στο «ας τελειώσουν οι εκπτώσεις και βλέπουμε» ενώ οι πιο μεγάλες έχουν απαξιωθεί από τους πάντες στο χρηματιστήριο και ακόμη παραπέρα δεν έχουν και σε ποιον να πουλήσουν.
Το πείραμα της Ελλάδας λοιπόν το οποίο είναι σχεδόν εξ αρχής καταδικασμένο γιατί δεν αφήνει περιθώρια υποτίμησης, ουσιαστικά είναι πρόσθετος χρόνος στους ξένους να ρευστοποιήσουν και να φύγουν. Ο χρόνος αυτός δόθηκε καθώς αιφνιδιάστηκαν οι πάντες από τους κυβερνητικούς χειρισμούς της κρίσης οι οποίοι οδήγησαν στην αδιανόητη για χώρα μέλλος του ευρώ χρεοκοπία. Σύντομα οι ρευστοποιήσεις θα γενικευτούν σε κάθε σημείο είτε με την μορφή πωλήσεων και κλεισίματος είτε με την μορφή εξωφρενικών εκπτώσεων και με αυτή διαδικασία θα σαρωθεί η αγορά από χρήματα.
Καθώς καταστρέφεται ο παραγωγικός ιστός της χώρας και η κατανάλωση, οι ξένοι τα μαζεύουν κι φεύγουν από παντού και οι μέρες μπροστά μας είναι ζοφερές καθώς τα χειρότερα είναι προ των πυλών. Καθώς τα φορολογικά έσοδα από την κατανάλωση θα μειώνονται θα απομένει μόνο το σκέλος της περικοπής δαπανών και των ιδιωτικοποιήσεων. Όμως μοιάζει απίθανο κάποιος σοβαρός ξένος δεν θα έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα. Μόνο Έλληνεςπου δεν μπορούν να ρευστοποίσουν και να φύγουν ίσως. Έτσι λοιπόν κινδυνεύουν Νοσοκομεία σχολεία κοινωφελή ιδρύματα ΕΚΑΣ αναπηρικές δημόσιες υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι σε αυτές με απολύσεις.
Σήμερα η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο χωρίς όμως να ξέρει το γιατί ή να έχει στόχους. Αρνούμενη να παραδεχτεί την αποτυχία της και να εγκαταλείψει όσο είναι νωρίς έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια για να συντηρήσει μέσα από την προπαγάνδα το ψέμα μια κατάσταση που στην ουσία δίνει ακόμη περισσότερο χρόνο στους ξένους. Με κρυφή την ελπίδα ότι κάποια στιγμή να γυρίσει ο καιρός στις διεθνείς αγορές και ότι οι ξένοι θα επανατοποθετηθούν στην Ελλάδα καθώς θα κερδίζει την αξιοπιστία της.
Για να συμβεί αυτό πρέπει να αυξηθεί η πιστοληπτική μας ικανότητα δηλαδή να μας αναβαθμίσουν οι οίκοι με τους οποίους πλακωθήκαμε προ τριμήνου και οι οποίοι αμ υποβάθμισαν. Στην Ελλάδα ακόμη έχουμε μια κυβέρνηση που πήρε την πιστοληπτική μας ικανότητα χώρα από τα ΑΑΑ-μιας χώρα μέλους του ευρώ και την οδήγησε στα τάρταρα.
Έτσι σήμερα τα απανωτά λουκέτα και οι ρευστοποιήσεις δείχνουν ότι επιχειρείται το σφράγισμα της Ελλάδας. Αυτό είναι ο χειρότερος εφιάλτης της εγχώριας ιθύνουσας τάξης και εξ αυτού πηγάζει και η στήριξη των ΜΜΕ προς την κυβέρνηση. Άπαντες αναζητούν τουλάχιστον την πολιτική ομαλότητα ως ακρογωνιαίο λίθο όχι για να βγούμε από την κρίση αλλά για να μπει τέλος στον κατήφορο. Όμως ο ΓΑΠ δεν έχει πρόσωπο στις αγορές επίπεδου ανωτέρου του Καντάφι και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό και μάλιστα πολύ πολύ σύντομα.
Απο το neeemo.gr