Οι εισπρακτικές εταιρείες μπαίνουν στην καθημερινή ζωή όλο και περισσότερων Ελλήνων, αφού ο καταναλωτικός οργασμός των προηγούμενων χρόνων έχει δημιουργήσει 35 δισ. ευρώ οφειλές από πιστωτικές κάρτες (9 δισ. ευρώ) και άλλες μορφές καταναλωτικής πίστης (26 δισ. ευρώ) !!!
Με το 20% αυτών των οφειλών να βρίσκονται στο «κόκκινο» (καθυστέρηση πληρωμής άνω των 90 ημερών) και ένα αντίστοιχο ποσοστό να αποπληρώνεται με δυσκολία, οι 10.000 υπάλληλοι των εισπρακτικών εταιρειών βρίσκονται συνεχώς στα τηλέφωνα και οι ιδιοκτήτες των εταιρειών στο επίκεντρο παραπόνων για λεκτική κακομεταχείριση καταναλωτών...
Το σύνηθες «προφίλ» συμπεριφοράς των εταιρειών, που δρουν κατ' εντολή των τραπεζών, συνιστούν επανειλημμένες κλήσεις καθημερινά και για συνεχόμενες ημέρες προκειμένου να διαταραχθεί η ιδιωτική ζωή του οφειλέτη, οι κλήσεις σε συγγενικά πρόσωπα και στον χώρο εργασίας προκειμένου να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή ψυχολογική πίεση, τα τηλεφωνήματα με λόγο αυταρχικό, ενίοτε προσβλητικό και κατά περίπτωση με διατύπωση απειλών... Ακραίες εκφράσεις όπως: «Το ξέρεις ότι η κόρη σου θα μπει φυλακή;» ή «Γιατί κρύβεται ο πατέρας σου; Μας χρωστάει λεφτά», έχουν ευτυχώς εκστομισθεί μεμονωμένα. Περιγράφει σχετικά παθούσα δανειολήπτρια: «Επαιρναν συνέχεια τηλέφωνο στο σπίτι, στο κινητό, στη δουλειά, στον πρώην σύζυγό μου, στο πατρικό μου. Εφθασαν στο σημείο με τα λόγια τους να οδηγήσουν μια ημέρα τη μητέρα μου στον γιατρό. Πήρα τον διευθυντή καταναλωτικής πίστης της τράπεζας και εκδήλωσα την πρόθεσή μου να προχωρήσω σε ρύθμιση. Πήγα σε υποκατάστημα, ακύρωσα την κάρτα και ζήτησα ρύθμιση. Ομως, από τις εταιρείες που ξανάρχισαν τις κλήσεις, έμαθα ότι η τράπεζα είχε ακυρώσει την πρότασή μου για ρύθμιση και είχε επιστρέψει τον φάκελό μου στις εταιρείες για να συνεχίσουν να με πιέζουν. Τηλεφώνησα ξανά στην τράπεζα, ζήτησα εκ νέου ρύθμιση και μου είπαν ότι θα επανεξετάσουν το θέμα μου. Εδώ και 3 μήνες δεν έχω καμία απάντηση και οι υπέρογκοι τόκοι τρέχουν. Τι θα κάνω;».
Καθώς οι δυνατότητες πληρωμής των καταναλωτών όλο και εξασθενούν, οι ρυθμίσεις προβάλλουν ως κύριο αίτημα. Το 2009 οι τράπεζες προχώρησαν σε ρυθμίσεις συνολικά (καταναλωτικά, στεγαστικά, επιχειρηματικά δάνεια) 1,9 δισ. ευρώ και φέτος αναμένεται να προχωρήσουν σε ακόμη μεγαλύτερες!
Μοιραία για τις εισπρακτικές εταιρείες -στις οποίες έχουν δοθεί οι καθυστερήσεις καταναλωτικής πίστης- ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο διαμεσολάβησης. Οπως σημειώνει ο πρόεδρος του ΕΣΕΔΑ (Ελληνικός Σύνδεσμος Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων) κ. Δημήτρης Ψαρράκης, «εμείς έχουμε μεγάλη εμπειρία και μπορούμε να διακρίνουμε τον άνθρωπο που θέλει να πληρώσει αλλά δεν μπορεί, από αυτόν που κοροϊδεύει. Είναι πλέον τόσο μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη για ρύθμιση χρέους, ώστε οι υπάλληλοι των τραπεζών δεν αρκούν. Στον σύλλογό μας συμμετέχουν 11 αξιόπιστες εταιρείες που απασχολούν 5.000 ανθρώπους». Για να γίνει δεκτή μια αίτηση ρύθμισης πρέπει να είναι γραπτή, εξηγεί η νομική σύμβουλος της ΕΚΠΟΙΖΩ κ. Παναγιώτα Καλαποθαράκου. «Ο καταναλωτής είναι αυτός που θα συντάξει πρόταση και θα υποβάλει το σχετικό έγγραφο στην τράπεζα και την οργάνωσή μας, ώστε να υπάρξει δέσμευση».
Κατά τα άλλα, οι υπάλληλοι των εισπρακτικών εταιρειών -που κυρίως είναι γυναίκες- δουλεύουν αδιαλείπτως. Σε κάποιες εταιρείες υπάρχει κεντρικό σύστημα που «κατεβάζει» συνέχεια αριθμούς τηλεφώνων, ονόματα, ύψος οφειλής και οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να κάνουν συνέχεια κλήσεις. Ετσι εξηγείται και το φαινόμενο των συνεχών κλήσεων - παρενοχλήσεων και από διαφορετικό υπάλληλο κάθε φορά... Και επειδή οι συνθήκες εργασίας είναι δύσκολες, κάποιοι δεν αντέχουν και φεύγουν! Περιγράφει νεαρή, που είχε εργασθεί σε εταιρεία, η οποία τελικά έκλεισε: «Εφυγα γιατί ήταν πολύ ψυχοφθόρο. Δούλευα στο κομμάτι πώλησης πιστωτικών καρτών. Για να πληρωθώ έπρεπε να πετύχω οκτώ αιτήσεις στο 5ωρο ή 12 στο 8ωρο. Μας υποχρέωναν να λέμε και ψέματα στον κόσμο !!! Μια φορά έπεσα σε μια κυρία που μου είπε: «Ο άνδρας μου έχει πεθάνει και με άφησε μέσα στα χρέη. Εχασα 2 παιδιά σε τροχαίο! Τι μου λές κόρη μου; Είμαι μια ολομόναχη γυναίκα». Τότε μου λέει ο Υπεύθυνος: «Εδώ χτύπα. Σ' αυτήν που είναι μόνη της». Απαντώ «αυτό δεν μπορώ να το κάνω». Και έφυγα...».
Τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες, που κατ' ευφημισμόν ονομάζονται «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις», προσπαθούν να καθιερώσουν ένα σοβαρό πρόσωπο. Σ' αυτό βοήθησε ο περσινός νόμος και όλοι ελπίζουν ότι με το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να υποβάλει το φθινόπωρο ο γ.γ. Καταναλωτή κ. Δημήτρης Σπυράκος θα αυξηθούν οι δικλίδες ασφαλείας. Στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο ο πρόεδρος του ΕΣΕΔΑ επιδιώκει αυστηρές προδιαγραφές λειτουργίας για να βγουν εκτός αγοράς οι «πειρατές» που δυσφημούν τον κλάδο. Η κ. Καλαποθαράκου εμμένει στην καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών, ώστε να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος της συμπεριφοράς των εταιρειών και στην υιοθέτηση της αρχής απαγόρευσης επανάληψης των κλήσεων, όταν οι καταναλωτές δηλώνουν ότι έχουν ήδη ενημερωθεί για την καθυστέρηση της πληρωμής και δεν επιθυμούν πλέον να ενοχλούνται από τις εταιρείες.
Με το 20% αυτών των οφειλών να βρίσκονται στο «κόκκινο» (καθυστέρηση πληρωμής άνω των 90 ημερών) και ένα αντίστοιχο ποσοστό να αποπληρώνεται με δυσκολία, οι 10.000 υπάλληλοι των εισπρακτικών εταιρειών βρίσκονται συνεχώς στα τηλέφωνα και οι ιδιοκτήτες των εταιρειών στο επίκεντρο παραπόνων για λεκτική κακομεταχείριση καταναλωτών...
Το σύνηθες «προφίλ» συμπεριφοράς των εταιρειών, που δρουν κατ' εντολή των τραπεζών, συνιστούν επανειλημμένες κλήσεις καθημερινά και για συνεχόμενες ημέρες προκειμένου να διαταραχθεί η ιδιωτική ζωή του οφειλέτη, οι κλήσεις σε συγγενικά πρόσωπα και στον χώρο εργασίας προκειμένου να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή ψυχολογική πίεση, τα τηλεφωνήματα με λόγο αυταρχικό, ενίοτε προσβλητικό και κατά περίπτωση με διατύπωση απειλών... Ακραίες εκφράσεις όπως: «Το ξέρεις ότι η κόρη σου θα μπει φυλακή;» ή «Γιατί κρύβεται ο πατέρας σου; Μας χρωστάει λεφτά», έχουν ευτυχώς εκστομισθεί μεμονωμένα. Περιγράφει σχετικά παθούσα δανειολήπτρια: «Επαιρναν συνέχεια τηλέφωνο στο σπίτι, στο κινητό, στη δουλειά, στον πρώην σύζυγό μου, στο πατρικό μου. Εφθασαν στο σημείο με τα λόγια τους να οδηγήσουν μια ημέρα τη μητέρα μου στον γιατρό. Πήρα τον διευθυντή καταναλωτικής πίστης της τράπεζας και εκδήλωσα την πρόθεσή μου να προχωρήσω σε ρύθμιση. Πήγα σε υποκατάστημα, ακύρωσα την κάρτα και ζήτησα ρύθμιση. Ομως, από τις εταιρείες που ξανάρχισαν τις κλήσεις, έμαθα ότι η τράπεζα είχε ακυρώσει την πρότασή μου για ρύθμιση και είχε επιστρέψει τον φάκελό μου στις εταιρείες για να συνεχίσουν να με πιέζουν. Τηλεφώνησα ξανά στην τράπεζα, ζήτησα εκ νέου ρύθμιση και μου είπαν ότι θα επανεξετάσουν το θέμα μου. Εδώ και 3 μήνες δεν έχω καμία απάντηση και οι υπέρογκοι τόκοι τρέχουν. Τι θα κάνω;».
Καθώς οι δυνατότητες πληρωμής των καταναλωτών όλο και εξασθενούν, οι ρυθμίσεις προβάλλουν ως κύριο αίτημα. Το 2009 οι τράπεζες προχώρησαν σε ρυθμίσεις συνολικά (καταναλωτικά, στεγαστικά, επιχειρηματικά δάνεια) 1,9 δισ. ευρώ και φέτος αναμένεται να προχωρήσουν σε ακόμη μεγαλύτερες!
Μοιραία για τις εισπρακτικές εταιρείες -στις οποίες έχουν δοθεί οι καθυστερήσεις καταναλωτικής πίστης- ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο διαμεσολάβησης. Οπως σημειώνει ο πρόεδρος του ΕΣΕΔΑ (Ελληνικός Σύνδεσμος Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων) κ. Δημήτρης Ψαρράκης, «εμείς έχουμε μεγάλη εμπειρία και μπορούμε να διακρίνουμε τον άνθρωπο που θέλει να πληρώσει αλλά δεν μπορεί, από αυτόν που κοροϊδεύει. Είναι πλέον τόσο μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη για ρύθμιση χρέους, ώστε οι υπάλληλοι των τραπεζών δεν αρκούν. Στον σύλλογό μας συμμετέχουν 11 αξιόπιστες εταιρείες που απασχολούν 5.000 ανθρώπους». Για να γίνει δεκτή μια αίτηση ρύθμισης πρέπει να είναι γραπτή, εξηγεί η νομική σύμβουλος της ΕΚΠΟΙΖΩ κ. Παναγιώτα Καλαποθαράκου. «Ο καταναλωτής είναι αυτός που θα συντάξει πρόταση και θα υποβάλει το σχετικό έγγραφο στην τράπεζα και την οργάνωσή μας, ώστε να υπάρξει δέσμευση».
Κατά τα άλλα, οι υπάλληλοι των εισπρακτικών εταιρειών -που κυρίως είναι γυναίκες- δουλεύουν αδιαλείπτως. Σε κάποιες εταιρείες υπάρχει κεντρικό σύστημα που «κατεβάζει» συνέχεια αριθμούς τηλεφώνων, ονόματα, ύψος οφειλής και οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να κάνουν συνέχεια κλήσεις. Ετσι εξηγείται και το φαινόμενο των συνεχών κλήσεων - παρενοχλήσεων και από διαφορετικό υπάλληλο κάθε φορά... Και επειδή οι συνθήκες εργασίας είναι δύσκολες, κάποιοι δεν αντέχουν και φεύγουν! Περιγράφει νεαρή, που είχε εργασθεί σε εταιρεία, η οποία τελικά έκλεισε: «Εφυγα γιατί ήταν πολύ ψυχοφθόρο. Δούλευα στο κομμάτι πώλησης πιστωτικών καρτών. Για να πληρωθώ έπρεπε να πετύχω οκτώ αιτήσεις στο 5ωρο ή 12 στο 8ωρο. Μας υποχρέωναν να λέμε και ψέματα στον κόσμο !!! Μια φορά έπεσα σε μια κυρία που μου είπε: «Ο άνδρας μου έχει πεθάνει και με άφησε μέσα στα χρέη. Εχασα 2 παιδιά σε τροχαίο! Τι μου λές κόρη μου; Είμαι μια ολομόναχη γυναίκα». Τότε μου λέει ο Υπεύθυνος: «Εδώ χτύπα. Σ' αυτήν που είναι μόνη της». Απαντώ «αυτό δεν μπορώ να το κάνω». Και έφυγα...».
Τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες, που κατ' ευφημισμόν ονομάζονται «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις», προσπαθούν να καθιερώσουν ένα σοβαρό πρόσωπο. Σ' αυτό βοήθησε ο περσινός νόμος και όλοι ελπίζουν ότι με το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να υποβάλει το φθινόπωρο ο γ.γ. Καταναλωτή κ. Δημήτρης Σπυράκος θα αυξηθούν οι δικλίδες ασφαλείας. Στο υπό σύνταξη νομοσχέδιο ο πρόεδρος του ΕΣΕΔΑ επιδιώκει αυστηρές προδιαγραφές λειτουργίας για να βγουν εκτός αγοράς οι «πειρατές» που δυσφημούν τον κλάδο. Η κ. Καλαποθαράκου εμμένει στην καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών, ώστε να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος της συμπεριφοράς των εταιρειών και στην υιοθέτηση της αρχής απαγόρευσης επανάληψης των κλήσεων, όταν οι καταναλωτές δηλώνουν ότι έχουν ήδη ενημερωθεί για την καθυστέρηση της πληρωμής και δεν επιθυμούν πλέον να ενοχλούνται από τις εταιρείες.