Έκπληκτοι είδαμε τον Κακλαμάνη μέσα στη Βουλή των Ελλήνων να κάνει "έκκληση" στην κυβέρνηση να προστατεύσει την εκκλησία από την "κατρακύλα" της. Με ικετευτικό σχεδόν λόγο τον είδαμε ν' αγωνίζεται να προστατεύσει το κύρος της και να παρακινεί την κυβέρνηση να κάνει το ίδιο. Είδαμε έναν από τους πιο επιφανείς πραιτοριανούς του "σοσιαλισμού" να κάνει έκκληση στη Δεξιά ΝΔ να προστατεύσει τη Δεξιά εκκλησία. Ο "σοσιαλισμός" όχι μόνον των πιστών "Κακλαμάνηδων" αλλά και όλων των διάσημων και εσχάτως βαθύπλουτων "άθεων" δείχνει .....σήμερα να αγωνιά κάπως περίεργα για την επιβίωση της εκκλησίας.Αυτό ούτε ως ανέκδοτο δεν θα έστεκε σε άλλες εποχές. Με το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση και την "επάρατη" στην εξουσία μια εκκλησιαστική κρίση σαν τη σημερινή θα ήταν το "βούτυρο" στο "ψωμί" των "σοσιαλιστών". Ένα πραγματικό "τζακ ποτ" για πολιτικούς όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το πιο σίγουρο "διαβατήριο" για την εξουσία. Σε άλλες εποχές θα έβγαζαν τον λαό στο δρόμο, για να πολεμήσουν το παρακράτος της δεξιάς. Θα προκαλούσαν μια αντιδεξιά συσπείρωση μέσα στις τάξεις του λαού, η οποία θα μπορούσε να ρίξει μέχρι και την ίδια την κυβέρνηση.
Θα χρησιμοποιούσαν τις αποκαλύψεις περί διαπλοκής της εκκλησίας με τη Δικαστική Εξουσία, ως απόδειξη της ύπαρξης δεξιού παρακράτους. Ενός παρακράτους, που απειλεί το Σύνταγμα και τη δημοκρατία. Ενός παρακράτους, το οποίο ευνοεί δεξιούς φασίστες εις βάρος αριστερών "δημοκρατών". Ενός παρακράτους οπλισμένων μοναχών που περιμένουν να χύσουν "δημοκρατικό" αίμα. Ενός παρακράτους, όπου η διαπλοκή μεταξύ εξουσιών και μυστικών υπηρεσιών θα "ξυπνούσε" τα ένστικτα του δημοκρατικού λαού. Ενός παρακράτους, που δια του λόγου του Αρχιεπισκόπου αποκάλυψε σε όλους ότι "ανάσανε" με τη νίκη της δεξιάς ΝΔ στις τελευταίες εκλογές. Αν τα πράγματα ήταν έτσι όπως φαίνονται οι "σοσιαλιστές" θα έψαχναν για κρύπτες όπλων και πραξικοπηματίες. Την κρίση της εκκλησίας θα τη μετέτρεπαν σε κυβερνητική κρίση. Θα επαναφέρανε όρους όπως "κόκκινη προβιά" ή "stay behind". Θα επαναφέρανε το θέμα του διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος. Όρεξη να είχαν οι "σοσιαλιστές" και υπάρχουν έτοιμα τα "ποιηματάκια" τους γι' αυτές τις καταστάσεις.
Σήμερα όμως αυτό το οποίο επιβάλει η λογική των κομματικών ανταγωνισμών δεν βλέπουμε να συμβαίνει. Συμβαίνει μάλιστα το ακριβώς αντίθετο. Βλέπουμε μια δεξιά κυβέρνηση να στέκεται αδιάφορη μπροστά στην κρίση που μαστίζει την εξ' ορισμού δεξιά εκκλησία και ένα ΠΑΣΟΚ να αγωνιά. Γιατί άραγε αγωνιά; Τι φοβάται το ΠΑΣΟΚ; Γιατί το απειλεί η αποκάλυψη του "δεξιού" παρακράτους της εκκλησίας; Τι σχέση μπορεί να έχει το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ με τα "ροζ" εσώρουχα κάποιων ιεραρχών;
Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, χρήσιμο είναι να πούμε μερικά χρήσιμα πράγματα, για να γνωρίζει ο αναγνώστης τι είδους κατάσταση επικρατεί στο γενικό επίπεδο. Τι είδους κατάσταση επικρατεί στο "χώρο" στον οποίο υποτίθεται ανήκει και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το οποίο προκαλεί σήμερα τη μεγαλύτερη εντύπωση απ' όλα είναι το "μούδιασμα" της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Είναι οι χαμηλοί "τόνοι" της. Είναι η μεγαλοψυχία της. Είναι η σχεδόν "χριστιανική" διάθεσή της να κατανοήσει και να "συγχωρήσει".