Για άλλη μία φορά, αποδεικνύεται ότι η αντίληψη των επενδυτών για την ασφάλεια που μπορεί να προσφέρει ο χρυσός ως επενδυτικό «καταφύγιο» όχι μόνο δεν έχει διαβρωθεί στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αντίθετα ενισχύεται. Η πορεία της τιμής του πολύτιμου μετάλλου, που πρόσφατα βρέθηκε σε νέα ιστορικά υψηλά επίπεδα, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή εμφανίζεται συνδεδεμένη με μία γενικότερη αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος συνολικά, σχολιάζουν ξένοι αναλυτές, παρά με κάποια συγκεκριμένη ανησυχία για κάποιο συγκεκριμένο νόμισμα.
Ως αποτέλεσμα, καθώς τα εθνικά νομίσματα «αποκαλύπτουν» σταδιακά τις αδυναμίες τους το ένα μετά το άλλο, τα επενδυτικά κεφάλαια μετακινούνται από νόμισμα σε νόμισμα και σε κάθε τέτοιο κύκλο ένα μέρος των κεφαλαίων κατευθύνεται στον χρυσό. Κι έτσι το πολύτιμο μέταλλο συνεχίζει την ανοδική του πορεία έναντι όλων των νομισμάτων. Πολλοί πιστεύουν ότι η ροή κεφαλαίων που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες προς το δολάριο τελικά θα αποκαταστήσει την παραδοσιακά αντίστροφη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού, παρέχοντας άφθονο «καύσιμο» για την επόμενη μεγάλη άνοδο του χρυσού.
Ο χρυσός είναι το μοναδικό νόμισμα που οι πολιτικοί δεν μπορούν να τυπώσουν και, όσο οι σημερινές κυβερνήσεις συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, διογκώνοντας τα χρέη τους, κάποιοι εκτιμούν ότι το μέλλον όλων αυτών των νομισμάτων είναι «τουλάχιστον αβέβαιο». Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε ατομικό, το δίλημμα είναι το ίδιο: να συγκεντρώσει κάποιος τα αποθεματικά/ αποταμιεύσεις του σε ένα νόμισμα που η κυβέρνηση μπορεί να τυπώνει κατά βούληση ή να στραφεί προς το χρυσό. Για κάποιους, η απάντηση είναι αυτονόητη. Οι κεντρικές τράπεζες εμφανίστηκαν το 2009 καθαροί αγοραστές σε χρυσό, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Το ενδιαφέρον για ETFs στον χρυσό βρίσκεται σε ιστορικά υψηλό επίπεδο, ενώ η ζήτηση για χρυσό σε φυσική μορφή σε επίπεδο ιδιωτών επενδυτών είναι τόσο υψηλή, που η διαθεσιμότητα για τις πιο δημοφιλείς τοποθετήσεις (π.χ. χρυσά νομίσματα) μεταβάλλεται σημαντικά από εβδομάδα σε εβδομάδα.
Με βάση την παραπάνω εικόνα, μία μερίδα αναλυτών υποστηρίζει ότι η αγορά οδεύει σε ένα σημείο, στο οποίο η τιμή που θα πληρώνει κάποιος για να αποκτήσει χρυσό δεν θα έχει τόση σημασία, όσο η ίδια η δυνατότητά του να αποκτήσει το πολύτιμο μέταλλο.
Έτσι, αν και διατηρείται η πιθανότητα να παρατηρηθούν και φέτος οι εποχικές θερινές διορθώσεις στην τιμή του μετάλλου, οι συνθήκες που διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στην αγορά συνηγορούν προς την κατεύθυνση ότι αυτές ο διορθώσεις -αν πράγματι προκύψουν- θα είναι βραχύβιες.
Ως αποτέλεσμα, καθώς τα εθνικά νομίσματα «αποκαλύπτουν» σταδιακά τις αδυναμίες τους το ένα μετά το άλλο, τα επενδυτικά κεφάλαια μετακινούνται από νόμισμα σε νόμισμα και σε κάθε τέτοιο κύκλο ένα μέρος των κεφαλαίων κατευθύνεται στον χρυσό. Κι έτσι το πολύτιμο μέταλλο συνεχίζει την ανοδική του πορεία έναντι όλων των νομισμάτων. Πολλοί πιστεύουν ότι η ροή κεφαλαίων που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες προς το δολάριο τελικά θα αποκαταστήσει την παραδοσιακά αντίστροφη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού, παρέχοντας άφθονο «καύσιμο» για την επόμενη μεγάλη άνοδο του χρυσού.
Ο χρυσός είναι το μοναδικό νόμισμα που οι πολιτικοί δεν μπορούν να τυπώσουν και, όσο οι σημερινές κυβερνήσεις συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, διογκώνοντας τα χρέη τους, κάποιοι εκτιμούν ότι το μέλλον όλων αυτών των νομισμάτων είναι «τουλάχιστον αβέβαιο». Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε ατομικό, το δίλημμα είναι το ίδιο: να συγκεντρώσει κάποιος τα αποθεματικά/ αποταμιεύσεις του σε ένα νόμισμα που η κυβέρνηση μπορεί να τυπώνει κατά βούληση ή να στραφεί προς το χρυσό. Για κάποιους, η απάντηση είναι αυτονόητη. Οι κεντρικές τράπεζες εμφανίστηκαν το 2009 καθαροί αγοραστές σε χρυσό, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Το ενδιαφέρον για ETFs στον χρυσό βρίσκεται σε ιστορικά υψηλό επίπεδο, ενώ η ζήτηση για χρυσό σε φυσική μορφή σε επίπεδο ιδιωτών επενδυτών είναι τόσο υψηλή, που η διαθεσιμότητα για τις πιο δημοφιλείς τοποθετήσεις (π.χ. χρυσά νομίσματα) μεταβάλλεται σημαντικά από εβδομάδα σε εβδομάδα.
Με βάση την παραπάνω εικόνα, μία μερίδα αναλυτών υποστηρίζει ότι η αγορά οδεύει σε ένα σημείο, στο οποίο η τιμή που θα πληρώνει κάποιος για να αποκτήσει χρυσό δεν θα έχει τόση σημασία, όσο η ίδια η δυνατότητά του να αποκτήσει το πολύτιμο μέταλλο.
Έτσι, αν και διατηρείται η πιθανότητα να παρατηρηθούν και φέτος οι εποχικές θερινές διορθώσεις στην τιμή του μετάλλου, οι συνθήκες που διαμορφώνονται αυτή τη στιγμή στην αγορά συνηγορούν προς την κατεύθυνση ότι αυτές ο διορθώσεις -αν πράγματι προκύψουν- θα είναι βραχύβιες.