Ευριπίδης Μπίλλης -Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠΟι κάτοικοι της χώρας μας αλλά και οι κάτοικοι όλων των ευρωπαϊκών χωρών οδηγούνται όπως αναλύεται στη συνέχεια, εξαπατούμενοι από τις κυβερνήσεις τους χωρίς να ενημερωθούν, στην ένδεια, στην δυστυχία και στο αφανισμό. Αυτό συνάγεται εύκολα όπως αναλύεται κατωτέρω χωρίς να απαιτούνται ιδιαίτερες γνώσεις. Μπορείτε όμως στα συνημμένα να γνωρίσετε και την εξειδικευμένη γνώση και ανάλυση του MAURICE ALLAIS κατόχου βραβείου Νόμπελ Οικονομίας.
Οι περισότεροι νέοι μας, αυτοί των 700 ευρώ όπως υποκριτικά αναφέρουν σχεδόν όλα τα κόμματα (πλην του ΚΚΕ, με κατά τη γνώμη όμως λανθασμένο τρόπο αντιμετώπισης που θα επισημανθεί στη συνέχεια), οδηγούνται σε αδιέξοδο και σε απελπισία, αφού έχασαν κάθε σιγουριά εργασίας που προσφέρει η μονιμη εργασία, αφού έχασαν ή χανουν και όλα τα εργατικά τους δικαιώματα, ωράρια, κτλ., αφού και αυτά που παραμένουν στα χαρτιά αν τα διεκδικήσουν κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο χωρίς δουλιά και αφού από από τη μόνιμη εργασία οδηγήθηκαν στην επι συμβάσει εργασία, εν συνεχεία στα stage για τα οποία γίνεται αυτές τις μέρες τόσον υποκριτικός θόρυβος και τελικά για τους λόγους που αναλύονται κατωτέρω, στην ανεργία.
Επί πλέον σε πολλά επαγγέλματα της πράξης (οικοδομικές εργασίες κτλ) βλέπουν βαθμιαία να αντικαθίστανται από όλους τους εργοδότες από την φτηνή εργασία των λαθρο ή μεταναστών.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους οι νέοι μας οδηγήθηκαν και οδηγούνται όπως αναφέραμε στην ανασφάλεια και την απελπισία. Και επειδή ένας νέος υπό τις συνθήκες αυτές δεν είναι δυνατόν να κάνει οικογένεια και παιδιά ο ελληνισμός αλλά και τα άλλα έθνη της Ευρώπης οδηγούνται σε σίγουρο αφανισμό. Επιπλέον επειδή και στις περιπτώσεις που υπάρχει εργασία η αμοιβή της υποβαθμίστηκε και υποβαθμίζεται συνεχώς, υποχρεώνονται και οι γυναίκες να εργάζονται πράγμα που τις υποχρεώνει ή να μην τεκνοποιούν ή να κάνουν συνήθως ένα παιδί.
Για όλα αυτά υπέυθυνες είναι όλες οι κυβερνήσεις και σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα που ακολουθούν πιστά τις οδηγίες του απαράδεκτου διευθυντηρίου των Βρυξελλών, που και αυτό δουλοπρεπώς ακολουθεί και εφαρμόζει της εντολές των ΗΠΑ για την παγκοσμιοποίηση δηλαδή για την ενίσχυση, εις βάρος των λαών της Ευρώπης αλλά και εις βάρος και του λαού των ΗΠΑ, μόνον του παγκόσμιου κεφαλαίου (κυρίως των ΗΠΑ).
Ως γνωστόν η τέως ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) ξεκίνησε με σκοπό την ευημερία των ευρωπαίων πολιτών που με κοινές αρχές για όλες τις συμμετέχουσες χώρες θα οδηγούσε βαθμιαία σε περίπου το ίδιο ικανοποιητικό επίπεδο ζωής (σύγκλιση) τους κατοίκους των μετεχουσών χωρών. Υπήρχαν τότε για προφανείς λόγους απαραίτητοι περιορισμοί στο εμπόριο με τρίτες χώρες, ώστε να μην θίγονται τα γενικώτερα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών και των ευρωπαίκών επιχειρήσεων.
Βεβαίως η ΕΟΚ ενδιαφερόταν και για την προόδο των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, η ενδυνάμωση των οποίων, με ισχύ όμως των υφιστάμενων περιορισμών εμπορίου με τρίτες χώρες θα επέφερε ευημερία στους ευρωπαίους πολίτες.
Μετά όμως την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είχαμε το δόγμα της παγοσμιοποιημένης Νέας Τάξης από τον πατέρα Μπους που απέβλεπε μόνον στην ενίσχυση του παγκόσμιου κεφαλαίου κυρίως των αμερικανικών εταιριών. Το δόγμα αυτό απέβλεπε θεωρικά σε μία Παγκόσμια Οικονομική Αγορά με ανοικτά σύνορα για το εμπόριο τη μετακίνηση πληθυσμών κτλ., όλων των χωρών. Συνεπώς απέβλεπε πέραν της ενίσχυσης του παγκόσμιου κυρίως αμερικανικού κεφαλαίου και εις την εις βάθος του χρόνου (ίσως πέραν των 100 ετών) σύγκλιση (προς τα κάτω σε επίπεδα φτώχιας) του επιπέδου ζωής των κατοίκων όλων των χωρών του πλανήτη.
Το πειθήνιο στις εντολές των ΗΠΑ διευθυντήριο των Βρυξελλών άρχισε να εφαρμόζει αμέσως τις παγκοσμιοποιημένες εντολές των ΗΠΑ σε όλες τις χώρες της ΕΕ που πλέον είχαν ως μοναδική τους μέριμνα και εις βάρος των ευρωπαίων πολιτών μόνον την ευδοκίμηση του παγκοσμίου και τοπικού κεφαλαίου.
Έτσι τώρα οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έπρεπε να ανταγωνιστούν τα προϊόντα επιχειρήσεων τρίτων χωρών με ημερομίσθιο ενός ευρώ και με φτηνές τοπικές ύλες. Για να το πετύχουν άρχισαν να συμπιέζουν παντοιοτρόπως την αμοιβή εργασίας καθώς και το κόστος των τοπικά παραγόμενων και χρησιμοποιούμενων ως πρώτων υλών προϊόντων (γεωργικά και λοιπά) εφόσον ακόμα τους συνέφερε να μην τα εισάγουν εις βάρος των των τοπικών.
Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να μειώνεται η αγοραστική δύναμη των ευρωπαίων πολιτών με όλα τα επακόλουθα για το κράτος. Το κράτος επίσης (πχ το ελληνικό) προκειμένου να βοηθήσει, το κεφάλαιο, τις επιχειρήσεις κτλ., ηθελημένα σχεδόν μηδένιζε τη φορολογία τους με πρώτο αποτέλεσμα τα τεράστια ελλείματα που το υποχρέωναν να αρχίσει να πωλεί κάθε κρατική περιουσία (ΟΤΕ, ΔΕΗ, κτλ) και παράλληλα αφού πλέον δεν μπορούσε να εκδίδει χαρτονόμισμα να προβαίνει σε συνεχή δανεισμό και υπερχρέωση της χώρας, με επακόλουθο και τη συνεχή λόγω έλλειψης χρημάρων, μείωση της ποιότητας κάθε παρεχόμενης υπηρεσίας του (παιδεία, υγεία, κτλ). Είναι προφανές επίσης ότι μία υπερχρεωμένη χώρα ουσιαστικά έχανε την ανεξαρτησία της με όλα τα επακόλουθα και στα εθνικά θέματα.
Παράλληλα μεγάλες κατασκευαστικές μονάδες άρχισαν να μετακινούνται σε χώρες με φτηνά εργατικά και άλλα πλεονεκτήματα (Κίνα, κτλ) με αποτέλεσμα πλην της απώλειας θέσεων εργασίας να χάνεται βαθμιαία και το Know How της Ευρώπης σε πάρα πολλές δραστηριότητες.
Προκειμένου επίσης να μειωθεί στο ελάχιστο η αμοιβή εργασίας, αλλά και για λόγους βαθμιαίας <<πολτοποίησης>> όλων των εθνών σε μία αμερικανικής έμπνευσης κρεατομηχανή ώστε να πάψουν οι λαοί της ευρώπης να έχουν τα εθνικά τους χαρακτηριστικά που τους οδηγούσαν να έχουν <<απαιτήσεις>>, αλλά και για άλλους λόγους (να γίνουν ευπειθείς και υπάκουοι πολίτες ρομπότ των χωρών της αμερικανικής Νέας Τάξης), άρχισε και η γιγάντια προσπάθεια της λαθρομετανάστευσης που βρίσκεται εν εξελίξει.
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός μας μάλλον με <<σύμφωνη>> γνώμη της <<παγκοσμιοποίησης>> ζήτησε τη συστηματική διάχυση των λαθρομεταναστών σε όλη την Ευρώπη με τη χώρα μας να επισημοποιείται ως μία κύρια πύλη εισόδου, παραμενόντων και μεταβαινόντων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες λαθρομεταναστών.
Επίσης στη χώρα είχαμε << την τιμή>> να συγκαλέσουμε το παγκόσμιο Φορουμ Μετανεστευτικής Πολιτικής για να εξάρουμε πόσον η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ <<εξυπηρετεί>> του <<ρατσιστικούς>> ευρωπαϊκούς λαούς. Ως γνωστόν επίσης οι έλληνες αν και νυχθημερόν καθυβρίζονται ως ρατσιστές για προφανείς λόγους εξουδετέρωσης κάθε αντίρρησης τους, οδηγούνται στο υποχρεωθούν να αποδεχθούν να φιλοξενήσει η χώρα μας όποιον δυστυχή από όλον τον πλανήτη το επιθυμεί (όχι ποσοστώσεις στου λαθρομετανάστες, κτλ).
Η αμερικανικής έμπνευσης λαθρομετανάστευση μελετάται, καθοδηγείται και ενισχύεται με ποικίλες χρηματοδούμενες οργανωσεις σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες από το διευθυντήριο των Βρυξελλών και εφαρμοζεται ως γνωστόν ερήμην των ευρωπαϊκών λαών, πειθήνια από όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και χωρίς καμμία αντίρρηση από όλα σχεδόν τα κόμματα της Ευρώπης.